Teksten en liederen die geprojecteerd werden tijdens de eucharistieviering van de elfde zondag door het jaar C. De deze en andere vieringen zijn te vinden op onze website: http://www.kerkembodegem.be/tenbos/liturgie/vieringen.html

1. haar zonden zijn haar vergeven, al waren het er vele, want ze heeft veel liefde betoond;.

2. Hier wordt een huis voor God gebouwd waar mensen samenkomen en waar Hij zelf aanwezig is om onder ons te wonen.

3. Hier wordt een boek opengelegd en klinken goede woorden van God die van de mensen houdt en die naar ons wil horen.

4. Hier delen wij het levensbrood en worden nieuwe mensen: de aarde wordt een vredeshuis, vervuld van oude wensen. (Jan van Opbergen / J.W. van de Velde)

6. (CarlosDesoete)

7. (Wyllin José)

9. Een vrouw uit Galilea, die ziek van wanhoop was, Maria Magdalena, die Jezus ooit genas, - zij week niet van zijn zijde en nam het op voor hem, zij bleef een toegewijde tot in Jeruzalem.

10. Zij zalfde hem, ten teken dat hij Messias was, dat in Hem door zou breken wat lang gezongen was: Het Hooglied van bevrijding, zoals geschreven staat; die langverwachte tijding, dat God nu met ons gaat. (Jan van Opbergen / ‘Geef vrede, Heer’)

12. (Pr.) Ik geloof in God, mijn Schepper, Geloofsbelevenis

13. (Al.) die man en vrouw gemaakt heeft naar zijn beeld; die mij liefheeft als een vader en voor mij zorgt als een moeder; die mij troost en vergeeft en die mij altijd de mogelijkheid geeft opnieuw te beginnen.

14. (Pr. )Ik geloof in Jezus Christus,

15. (Al. ) die, door God gezonden, mens is geworden, om ons nabij te zijn; die, helend en genezend, ons de liefde heeft voorgeleefd.

16. (Pr.) Ik geloof in de Heilige Geest,

17. (Al.) die bezielt en vreugde brengt, die de mensen hoop geeft, die de bron is van mijn geloof. Ik geloof dat de mensen elkaar nodig hebben om samen God te dienen, om de schepping voor iedereen leefbaar te maken door samen te delen en in eenvoud te leven, en zo te werken aan de komst van Gods rijk.

19. (Taizé)

21. Gods tafel staat waar mensen zijn die rouwen met elkaar. Zij dragen stil elkanders pijn, de last wordt minder zwaar. Het brood wordt troost, de tranen wijn, en ieder wordt bevrijd. Die tafel staat waar mensen zijn die God zijn toegewijd.

22. Die tafel groeit waar uitzicht is voor iedereen die lijdt, waar liefde en bekommernis verdriet niet langer mijdt. Hier krijgt het leven nieuwe zin, verliest de dood zijn macht. Wij samen gaan de toekomst in en dat is onze kracht. (naar Bosch Adri / ‘Hier staat tot afscheid’)

24. (Pr.) Wij danken Jou, God, voor mensen die kunnen delen om anderen een menswaardig bestaan te geven,voor hen die hun huis gastvrij openstellen. Rond de tafel

25. (Al.) Wij danken Jou, God,voor mensen die kunnen luisterennaar het leed van anderen,die wonden genezen door de pijn te helpen dragen;voor mensen die kunnen troosten.

26. (Pr.) Wij danken Jou, God,voor mensen die rust en stilte brengen,die oog hebben voor kleine dingen,die zich verheugen in de grootheid van anderen.

27. (Al.) Wij danken Jou, God,voor mensen die mild zijn in hun oordeel,die eerbied hebben voor het leven,die hun hart openen voor vergeving en verzoening,die zich spiegelen aan de levenswijze van Jezus.

28. (Pr.) Geen andere zekerheid is ons gegeven, Heer God, dan op weg te zijn naar Jou.

29. (Al.) Ons zoeken naar Jou maakt ons tot mensen onderweg.Mensen die worden toegesproken door Jezus, Jouw zoon,die de Weg, de Waarheid en het Leven is. [rechtstaan]

30. Pr. Toen Jezus die laatste avond met zijn vrienden aan tafel zat, gaf Hij hun een heilig teken:… En als wij straks eten van dit brooden drinken van deze beker,tonen wij, hoe ook wij voortaan willen leven:Hem achterna

31. (Al.) Wij bidden Jou, Heer God,stuur ons op weg in de geest van Jezus, Jouw zoon:dat wij nieuwe wegen van goedheid banen, wegen van onderlinge vrede en gerechtigheid;dat wij het leven leefbaar makenen het puin ruimen van ons egoïsme.

32. (Pr.) Dat wij mensen zijndie het vuur van Jouw goedheid brandend houden,en Jouw licht laten stralenook in de donkere momenten van ons leven.

33. (Al.) En dat wij zo elkaar durven zalven,op moeilijke en mooie momenten,met tranen en geurende olie.Dat wij durven knielen,om het stof van elkaars voeten te wassen,als broers en zussen van elkaar,als kinderen van één en dezelfde vader…

35. (Schollaert Paul / Z.J. 704)

36. Jezus gaf hem terug aan zijn moeder

37. Wij zijn geen mensen van het sterke woord, een kwetsbaar klein verhaal vertelt ons leven. Maar speurend hebben wij een stem gehoord. Zij heeft ons vruchtbaar aan elkaar gegeven: ‘Jouw weg met mij zet zich ook morgen voort, als in mijn hand jouw naam staat opgeschreven.’

38. De Geest ten leven leidt ons op die weg, voor onze voet zal Zij een licht ontsteken. Ons leven komt voorgoed bij God terecht, als wij ons brood met and’ren willen breken: ‘Zij heeft mijn leven in jouw hand gelegd. Wij zijn op weg, elkaar tot heilzaam teken.’ (Bosman Jan Paul / ‘Zo vriendelijk en veilig als het licht’)

39. Jezus gaf hem terug aan zijn moeder