3. x

5. Mariëlle keek haar ogen uit toen ze uit de taxi gestapt was. Ze waren aan de rand van het dorp, in een hele rustige, stille omgeving. Velden met bomen en riviertjes strekten zich uit zo ver ze kon kijken. En te midden van al die rust, stond een heel klein huisje. Hun eigen huisje! Fam. Molenaar 2 dagen spelen

6. ‘ Het is klein, ik weet het.’ verontschuldigde Leon zich, nog voor Mariëlle iets gezegd had. Hij omhelsde haar. ‘We verbouwen het wel als we meer geld hebben.’ ‘ Geeft niks! Ik vind het nu al hartstikke mooi. Mag ik het inrichten?’

7. Veel viel er niet in te richten, want het huisje bestond maar uit twee kamers. Gelukkig was er een aparte badkamer. In de grote kamer kwam de keuken, het bed, een zithoekje en het bedje voor de baby. Mariëlle leefde zich uit met kleuren, felle muurdecoratie en een enorm kleed – en zo werd het toch nog een gezellig, vrolijk geheel.

8. Even tussendoor: Ik doe met Mariëlle en Leon de D.C. – Dreamhouse Challenge. Deze heeft Elora verzonnen. Mariëlle en Leon gaan proberen om met het weinige dat ze hebben, helemaal vanaf het niets, hun droomhuis te bouwen. Ik heb best veel eisen voor een écht droomhuis: Zwembad, speelkamer, thuisbioscoop, speeltuin, feestkamer, bibliotheek, grote tuin, hobbykamer, etc. etc. etc. Ik hoop echt dat het gaat lukken! - Goed, verder met het verhaal :3

9. Leon kwam achter haar staan en sloeg zijn armen om haar heen. Zijn handen legde hij zacht op haar dikke buik. ‘ Kijk, baby. Dat wordt jouw plekje, als je straks geboren bent.’ Samen keken ze naar het wiegje en de speelgoedkist. ‘ Ik wou dat we meer ruimte hadden, maar het is even niet anders.’

10. Mariëlle maakte wat te eten en ze gingen lekker op de bank zitten. ‘ Maak je toch niet zo’n zorgen over het huis, schat.’ zei ze. ‘Het geeft niet dat het klein is! Ik vind het juist wel knus.’ ‘ Gelukkig. Ik hou van je, Maartje.’

11. Toen ze klaar waren met eten, knielde Leon ineens op de grond neer. Meteen wist Mariëlle wat er ging gebeuren – ze hadden dit immers al eerder meegemaakt. En ze wist ook al wat ze zou zeggen – die fout zou ze geen tweede keer maken!

12. ‘ Wil je met me trouwen, Mariëlle?’ ‘ Ja! Ja, nou en of!’

13. Mariëlle was door het dolle heen en vloog haar vriend om de nek. Van pure blijdschap begon ze te snikken. Op dat moment voelde ze het kindje voor het eerst schoppen, en dat maakte hun geluk helemaal compleet.

14. De volgende morgen werden ze dolgelukkig wakker. Vandaag was hun trouwdag! Er was nog veel te regelen, dus snel stapten ze onder de warme dekens vandaan. De gasten werden uitgenodigd, de trouwkleding aangetrokken…

15. Iedereen was er. Natuurlijk Esther, maar ook Kims moeder en André, en haar broertje Bas. Het was heel gezellig. Kim en André dansten romantisch op de muziek en kusten elkaar – voor iedereen was het een speciale dag.

16. Mariëlle had een zuurstokroze trouwjurk gekocht, en zodra ze de kamer in stapte klonken overal bewonderende o’s en a’s. Ze straalde. Ze vond het heerlijk om in de belangstelling te staan! In de jurk zag je haar zwangere buikje goed, en daar was Mariëlle maar wat trots op!

17. Even tussendoor: Wat er op het huwelijksfeest gaat gebeuren, straks, kon ik niet besturen. De gasten kon ik niet besturen. En die, die gasten, maken er straks nogal een zooitje van :(

18. Mariëlle had haar echte vader, Frank, ook uitgenodigd. Dat hij en Kim ooit waren vreemdgegaan, was al zo lang geleden. Dat zou nu niet meer voor problemen zorgen. Dacht ze. Want ineens zag ze, dat Frank overduidelijk met Kim stond te flirten.

19. En Mariëlle was niet de enige die het zag. Ook André zag het, en alle andere gasten. ‘ Kim! Vuile slet, waar denk je dat je mee bezig bent?’ André stormde op haar af en sloeg haar vol in het gezicht.

20. ‘ En jij, mannetje, jou heb ik nooit vertrouwd. Al die jaren niet.’ ging André driftig door tegen Frank. ‘ Och, André, overdrijf je nu niet een beetje? Ik complimenteerde Kim alleen maar met haar japon! Mag dat niet?’ ‘ Kijk niet naar mijn vriendin! Kim is van mij, van mij!’

21. Inmiddels stond Kim eenzaam in een hoekje te snikken. Haar schouders schokten ervan. Mariëlle haastte zich erheen en probeerde haar moeder te troosten. Haar wang werd al rood van de klap. ‘ Het komt wel weer goed, mam. Dit was even een misverstandje.’

22. Maar Mariëlle had het mis. Blijkbaar lag deze situatie bij André zó gevoelig, dat hij het niet met rust kon laten. Ze hoorde de voordeur open gaan, en zag nog net hoe de twee mannen naar buiten liepen.

23. ‘ Zo, nu is het alleen nog tussen jou en mij.’ fluisterde André dreigend, en hij stapte op Frank af. ‘ Wat dacht je, ik heb Kim één keer kunnen neuken, dan lukt het me vast nog wel een keer? Is dat waar je op uit was, hè? Hè?’ Pats! Hij raakte Frank met zijn vuist op zijn oog.

24. Terwijl de ruzie buiten door ging, probeerde Leon zijn vriendin te kalmeren. Hoewel Mariëlle het probeerde te verbergen, zag hij wel degelijk dat ze overstuur was. Hij baalde ervan dat André juist nu zo’n scène moest schoppen. ‘ Lieve Mariëlle, dit is het allerbeste dat ik in mijn hele leven gedaan heb…’

25. ‘ Mám, wat doe je nou? Ik dacht dat je niks meer met die Frank had?’ ‘ Ik deed niks…’ ‘ Leugens! Je hebt nooit van André gehouden, of van mij!’ riep Bas fel.

26. ‘… jou ten huwelijk vragen. Wil je mijn vrouw worden?’ ‘ Ja, ik wil. En Leon, Leon Molenaar, wil jij mijn man worden?’ Ze wisselden de ringen uit.

27. ‘ En al die jaren heb je verborgen gehouden dat Mariëlle eigenlijk van Frank was! Hoe kon je dat eigenlijk doen? Ben ik soms ook van een andere vader?’ ‘ Doe niet zo gek! Je weet best dat André jouw vader is!’

28. ‘… dan zijn we nu officieel man en vrouw. Ik hou van je, Leon.’ zei Mariëlle verliefd, en ze kusten elkaar. Op de achtergrond barstte Kim weer in een hartverscheurend gejammer los.

29. ‘ Ik hou van je, sweetie.’ glimlachte Leon. ‘ Ik van jou, honey.’ kirde Mariëlle plagend terug. ‘Nee, serieus.’ Achter hen beledigde Bas zijn moeder weer.

30. En toen was Leon het zat. Hij had zich tot nu toe ingehouden, om Mariëlle, en omdat het hun bruiloft was – maar nu had hij het kookpunt bereikt. ‘ Waar ben je mee bezig, man? Is het nodig om nu ineens zo’n ruzie te gaan maken? Ruzie, om niks?’ viel hij uit tegen Bas.

31. ‘ Dit is onze huwelijksdag, een feestdag waarop iedereen blij moet zijn, waarop het gezellig moet zijn! En dan gaan jij en je vader ineens moeilijk lopen doen over iets wat al járen geleden afgehandeld is. Wát is jouw probleem, jongen?’

32. ‘ Doe niet alsof je er iets van weet, Leon. Dit is iets van onze familie.’ De manier waarop Bas die laatste woorden zei, gaf Leon kippenvel. ‘ Frank bedoelde het echt niet zo. Kim is toch al jaren gelukkig met André? Dat zou jij toch moeten weten.’ ‘ Hou je mond maar, je weet er niks van.’

33. ‘ Ik ben zó klaar met die man! Ik heb het zó met hem gehád!’ riep Kim heftig tegen haar dochter. ‘Eigenlijk stelde onze relatie al jaren niks meer voor, maar dit… dit was echt de druppel. Wát een klootzak, zeg.’ ‘ Mam, rustig nou! Hij is gewoon jaloers dat Frank aandacht aan je besteedde.’ ‘ Nee, er is veel meer. André is gewoon altijd al een zak geweest.’

34. Mariëlle toverde een zwak lachje tevoorschijn. ‘ Jullie zijn nooit getrouwd hè, André en jij?’ ‘ Godzijdank, nee! En daar ben ik nu héél blij om.’ zuchtte Kim opgelucht.

35. ‘ Maar… is het dan echt zo ernstig tussen jullie? Denk je erover… bij hem weg te gaan?’ stamelde Mariëlle. ‘ Misschien. Ja, ik weet het nog niet.’ zuchtte Kim. ‘ En anders ben je altijd hier welkom hoor, mam! Kom je gezellig bij ons wonen!’

36. ‘ O, meisje.’ Kim kreeg meteen weer tranen in haar ogen. Achter zich hoorde ze de deur open gaan. Frank kwam binnen en bleef een tijdje naar Kim staan kijken. Wat een gedoe… Had hij dat allemaal veroorzaakt?

37. ‘ Kim, het spijt me. Ik had niet de indruk moeten wekken dat ik met je flirtte, ofzo. André denkt dat ik je terug wil. Maar dat is niet zo, geloof me. Ik wilde alleen even zeggen dat je er mooi uitziet.’ Hij haalde met een zucht zijn schouders op. ‘Maar blijkbaar mag dat ook al niet meer.’

38. ‘ Natuurlijk mag je dat wel zeggen. En, dankjewel,’ bloosde Kim. Ze voelde zich gevleid. ‘ Je bent niks veranderd hoor, in al die jaren!’ glimlachte Frank. Voetstappen kwamen dichterbij. Bas voelde zijn woede toenemen.

39. En ineens had Esther er ook genoeg van. Wat stond Frank nou te doen? Stond hij nu wéér te flirten met Kim? Kwaad ging ze naast Bas staan, klaar om haar vader eens flink de les te lezen. Dit kon hij gewoon niet doen – was hij Laura dan vergeten?

40. ‘ Pap, kom hier. Laat Kim met rust, of wil je soms weer met André in gevecht?’ ‘ Of met mij?’ viel Bas haar bij. ‘ Wat doe ik dan verkeerd?’ glimlachte Frank onschuldig, en hij knipoogde naar Kim. ‘Snap jij dat nou?’ Ze giechelde.

41. ‘ Okee, ik heb hier genoeg van. Weg. Allemaal, wegwezen. Het feest is voorbij.’ Leon duwde Bas richting de deur, en maakte ook de andere gasten duidelijk dat ze moesten vertrekken. ‘Het spijt me, Maartje.’ zuchtte hij, maar ze begreep het wel. ‘ Sorry voor al die chaos.’ zuchtte Esther bij het afscheid. ‘ Het geeft niet. Het is nu voorbij. Tot gauw, zusje!’

42. Het werd weer stil in huis. Uitgeput trok Mariëlle haar trouwjurk uit en kroop lekker in bed. ‘ Rust maar goed uit lieverd. Ik ga naar m’n werk, jammer genoeg is het nachtdienst, maar ik ben over een paar uur terug.’ knipoogde Leon. Hij gaf haar een kus en vertrok.

43. Hij was nauwelijks de deur uit, of Mariëlle voelde vreselijke pijnscheuten door haar buik gaan. Het was begonnen!

44. O, wat was dít vreselijk. Zoiets had ze nog nooit meegemaakt! Die pijn, het was gewoon ondraaglijk…

45. x

46. Ze gilde, schreeuwde, brulde om haar pijn te verzachten, en het hielp. Zo kreeg ze ook meer kracht – kracht om deze moeizame bevalling te doorstaan. Tranen sprongen in haar ogen toen ze voelde dat de baby er bijna was.

47. En eindelijk – daar was ze. ‘ Felicia, mijn kleine meisje! Mama’s meisje!’ Dolgelukkig keek Mariëlle naar het kindje in haar armen. Zo perfect… Ze had Leons huidskleur en zwarte haar, maar haar ogen.

48. ‘ Niet te geloven,’ giechelde Mariëlle door haar tranen heen. ‘Ik ben mama!’ Speels tilde ze Felicia op boven haar hoofd, maar dat was nog niet zo’n goed idee. Felicia begon te spugen, over haar moeders haar en vestje.

49. ‘ Ehh, nice.’ Met een vies gezicht keek Mariëlle naar haar kleding, waar zich donkere vlekken in aftekenden. Moeder worden was één ding – maar ze moest nog veel, heel veel leren!

50. Melissa voelde zich gelukkiger dan ooit. Ze had haar levenswens al voor de helft vervuld – ze had al $50.000 verdiend! Nu, op naar de volgende helft. En naast het feit dat het zo lekker ging op haar werk, zou het ook niet lang meer duren voor Sander bij haar introk! Fam. Meadow 2 dagen spelen

51. Zo alleen wonen met haar ouders was soms best saai. Zeker met twee van die carrièregerichte sims als Melvin en Celine. Hun werk was álles voor ze.

52. Het was al laat op de avond toen de bel ging. Melissa zette Foxy snel terug in haar kooi en opende de deur. ‘ Sander!’ kirde ze en ze wierp zich in zijn sterke armen. ‘Heb je veel spullen bij je?’ ‘ Nee, alleen een sporttas met wat kleren. Verder niks, eigenlijk.’

53. ‘ Hoewel, dat is niet helemaal waar.’ zei Sander geheimzinnig, en toen knielde hij voor Melissa neer. ‘ Dít had ik ook bij me… Ik geloof dat het voor jou is.’ ‘ O my God!’ gilde Melissa, bij het zien van de verlovingsring.

54. ‘ Zijn dat echte Swarovski-kristallen?’ Met twinkelende ogen schoof Melissa de ring om haar vinger. Sander knikte en hij kon zijn ogen niet van haar losmaken. ‘ Wil je met me trouwen, Melis? Wil je?’

55. ‘ Já, ik wil! O my God!’ Gillend sprong Melissa overeind en Sander kon haar nog net opvangen. ‘ Wow, nu zijn we dus verloofd!’ Hij kon het haast niet geloven. Zijn meisje was nu écht officieel van hem!

56. Het was wel even wennen, in dit nieuwe huis. Het was natuurlijk stukken kleiner dan de villa waarin hij was opgegroeid. Maar Sander vond het heerlijk. Nu was hij dag en nacht samen met zijn vriendin!

57. Toch waren er in het appartement van de familie Meadow ook dingen waaraan hij wel even moest wennen. Ze waren allemaal héél ambitieus en carrièregericht. Werken aan de vaardigheidspunten was een heel belangrijke bezigheid – en Sander moest ook meteen aan de slag.

58. Toch bleef er wel tijd over voor leuke dingen, tijd voor ontspanning. Melissa nam hem mee naar boven, naar haar grote slaapkamer. Even stonden ze wat onwennig tegenover elkaar. ‘ Zullen we dan maar… gaan slapen?’ vroeg Sander aarzelend, en hij trok zijn kleren uit.

59. Melissa werd ineens vreselijk verlegen, en met een rood hoofd trok ze ook haar kleren uit. Ze keek vanuit haar ooghoeken naar haar verloofde. Wat was hij toch knap, wat had hij een goddelijk lichaam… En ineens vergat ze al haar onzekerheden, en vloog op hem af. Hardhandig duwde ze hem tegen de ladekast aan, en kuste hem.

60. Maar net toen hij haar terug wilde kussen, sprong ze bij hem vandaan en ging uitdagend op het bed liggen.

61. Sander ging weer achter haar aan, en kroop naast haar op het bed. ‘ Je bent zo mooi,’ zei hij ademloos, met grote ogen van bewondering. Melissa glimlachte tevreden.

62. En na een lange, eerste nacht kwamen ze blozend en giechelend aan tafel bij de lunch. Melvin bleek een vreselijk aardige man te zijn, en Sander kon het nu al goed met zijn schoonvader vinden. Ja, hij had het hier wel naar zijn zin. Dit zou zijn nieuwe thuis worden!

63. ‘ Ben jij papa’s mooie meid? Ja?’ kirde Steven tegen Sofie. Hij kwam net onder de douche vandaan, na een lange werkdag, en voelde zich weer helemaal verfrist. Nu was het tijd om Sofie uit haar bedje te halen, en naar beneden te brengen. Hoofdhuis 2 dagen kijken

64. Het was namelijk alweer haar verjaardag. ‘ Tijd om op te groeien!’ fluisterde Esther in het kleine oortje van haar dochtertje, en blies toen de kaarsjes uit – waardoor het meisje in haar armen moest giechelen.

65. Sofie bleek een ware mengelmoes van haar ouders te zijn. Ze had de huidskleur en haren van haar moeder, de ogen van haar vader, en ook zijn wenkbrauwen en neusvorm. Over het kapsel hoefde Esther niet lang na te denken. Sofie leek zó op haar eigen moeder Laura, dat ze gewoon hetzelfde kapsel moest hebben.

66. ‘ Ga je nog even lekker in het grote bad, voor je gaat slapen?’ Sofie stribbelde een beetje tegen, maar toen Esther haar op de grote badeend wees, kalmeerde ze. Sofie sloeg met haar handjes op het wateroppervlak, waardoor Esthers mantelpakje helemaal nat werd. ‘ Rustig, rustig!’ giechelde ze, maar stiekem had ze er net zoveel plezier in als haar dochtertje.

67. Nadat ze Sofie in bed had gestopt, liep Esther naar de badkamer. Daar poetste ze samen met Steven haar tanden. ‘ Ik ben zo trots op haar,’ zei Steven, en Esther wist meteen wat hij bedoelde. ‘ Ik ook!’

68. ‘ Zeg, zullen we er nog eentje nemen?’ vroeg Steven nonchalant. Esther proestte het uit, waardoor de hele spiegel onder de tandpasta kwam te zitten. Hoestend veegde ze haar mond af. ‘ Dat weet ik nog zo net niet, mannetje. Eigenlijk vind ik ééntje wel genoeg!’

69. En Esther had gelijk. Sofie was genoeg. Ze was het liefste kind dat ze ooit gezien hadden, nooit zorgde ze voor problemen in huis. Altijd was ze vrolijk, en aan het spelen met alles wat ze maar tegen kwam.

70. Haar favoriete spelletje was theekransje houden, met haar poppen en de oude teddyberen van Franks vader Thomas. Gek was ze erop – zo gek zelfs, dat ze hele middagen zoet kon zijn. Soms luisterde Esther aan de deur van haar kamertje, en dan hoorde ze haar zachtjes met haar teddy’s brabbelen, in haar eigen taaltje.

71. x

72. En als het thee drinken ging vervelen, had Sofie alweer iets nieuw gevonden om mee te spelen. Al voor ze geboren was, hadden haar ouders de hele kamer volgepropt met speelgoed. En daar had Sofie nu mooi profijt van!

73. Iedereen was gelukkig met het rustige leventje. De hele familie was dol op Sofie. Vooral Frank – al had die de laatste tijd ook wel wat anders aan zijn hoofd. Toch probeerde hij dat voor Sofie verborgen te houden. Voor haar wilde hij de lieve opa blijven. ‘ Doe maar lekker je middagdutje, meisje. Opa komt je zo weer halen.’

74. Hij zuchtte en ging naar de woonkamer. Het was er stil. Stil en donker. Zijn gedachten gingen naar Kim. Wat er gebeurd was, op de bruiloft van hun dochter Mariëlle. Hij had alleen maar gezegd dat ze er mooi uit zag. Wat moest hij dan doen? Zijn gevoelens onderdrukken? Nu had hij knallende ruzie met André en Bas.

75. Hij moest oppassen voor die twee, dat wist Frank wel. Ze zagen Kim bijna als hun bezit. En zeker voor hem, Frank, hadden ze een grote afkeer – alleen om die ene misstap, zoveel jaren geleden. Hij dacht dat iedereen dat wel verwerkt had, inmiddels. Blijkbaar niet.

76. x Tot de volgende update!