2. Գոյություն ունեն բնական և արհեստական ապակիներ։
Բնական ապակիները՝ պեռլիտները, վանակատները
(օբսիդիան) և այլն, հրաբուխների գործունեության
արգասիք են և կոչվում են նաև հրաբխային ապակիներ։
3. Արհեստական ապակին ամորֆ, փխրուն, թափանցիկ, քիմիապես կայուն
նյութ է։ Այն ստանում են հատուկ վառարաններում՝ սոդայի (Na2CO3),
կավճի (CaCO3), սիլիկահողի (SiO2) խառնուրդը միահալելով։ Արդյունքում
առաջանում են նատրիումի և կալցիումի սիլիկատներ, որոնք, սիլիկահողի
հետ միաձուլվելով, վերածվում են հեղուկ ապակեզանգվածի, իսկ հետագա
սառեցմամբ՝ պինդ ապակու։ Այսպիսի ապակին կոչվում է սիլիկատային։
Սոդան պոտաշով (K2CO3) փոխարինելու դեպքում ստանում են
դժվարահալ ապակի։
4. Կավիճը՝ կապարի (II) օքսիդով (PbO), իսկ սոդան պոտաշով
փոխարինելու դեպքում ստանում են բյուրեղապակի։
Սկզբնական խառնուրդին տարբեր մետաղներիօքսիդներ
ավելացնելիս սիլիկատային ապակին ստանում է տարբեր
գույներ, օրինակ՝ քրոմի (III) օքսիդից՝ կանաչ, կոբալտի (II)
օքսիդից՝ կապույտ, մանգանի (IV) օքսիդից՝
կարմրամանուշակագույն և այլն։
Եթե ապակին պարունակում է մոտ 99% սիլիկահող, ապա
կոչվում էքվարցային ապակի։
5. ՀԱՏԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Տաքացնելիս ապակին աստիճանաբար փափկում է և անցնում հեղուկ
վիճակի։ Հակառակը նույնպես տեղի է ունենում աստիճանաբար՝
սառեցմանը զուգընթաց ապակե զանգվածը պնդանում է։ Ապակու այս
հատկության վրա է հիմնված դրանից տարբեր իրերի ձևավորումը, որն
իրականացվում է տարբեր եղանակներով։ Ապակու ձգումը մեքենաներով
կիրառվում է թերթային ապակու, խողովակների, ապակեձողիկների,
ապակեթելերի արտադրության, գլոցումը՝ շինարարական,
նախշազարդթիթեղապակիների համար։ Փչումը կիրառվում է նեղ բերանով
ամանեղեն, մամլումը՝ հաստ պատերով իրեր պատրաստելու համար։
6. Ըստ կիրառության և հատկությունների՝ առանձնացվում են
ապակու մի շարք տեսակներ՝ շինարարական, տեխնիկական,
օպտիկական, էլեկտրամեկուսիչ և էլեկտրավակուումային,
լուսատեխնիկական, լուծվող, տարայի, տեսակային և
գեղարվեստական, ապակեթել և այլն։
Գունավոր ապակիներ ստանալու համար բովախարնուրդին որոշ
մետաղների օքսիդներ են ավելացնում։ Օրինակ՝ պղնձի(||) օքսիդն
ապակին դարձնում է կապտականաչ, քրոմի (|||) օքսիդը (Cr2O3)`
կանաչ,կոբալտի (||) օքսիդը(CoO)` կապույտ, իսկ խիստ
մանրացված ոսկին(Au)՝ կարմիր(սուտակե ապակի)։
7. ԱՊԱԿՈՒ ՖԻԶԻԿԱԿԱՆ ՀԱՏԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ
Խտություն- կախված է նրա քիմիական բաղադրությունից։
Համարվում է, որ ամենափոքր խտությունն ունի որձաքարե
ապակին - 2200 կգ/մ^3, ավելի քիչ խտություններ ունեն
բորոսիլիստից պատրաստված ապակիները, իսկ կապար,
բիսմուտ, տանտալ պարունակող ապակիներին խտությունը
հասնում է 7500 կգ/մ^3-ի,: Սովորական՝ նատրիումով, կալցիումով
սարքված ապակիները, այդ թվում նաև պատուհանների
ապակիները պարունակում ենունեն 2500-2600 կգ/մ^3 խտություն։
ջերմաստիճանի բարձրացմանը զուգահեռ ապակիներիի
խտությունը փոքրանում է 6-12%-ով, միջինում 100 °С
ջերմաստիճանում խտությունը փոքրանում է 15 կգ/մ^3-ով։
8. ՄՇԱԿՈՒՄԸ
Արդյունաբերության և քաղաքաշինության մեջ լայն
կիրառություն գտնելու համար ապակին ենթարկվում
է տարբեր մշակումների։ Այն կարելի է
