1. چگونه ستارگان متولد می شوند و چگونه می میرند؟
عیسی شاهدی
گروه نجوم پرن یزد – تاریخ : 1393/7/30
2. وقتی که شب هنگام، ستارگان را در آسمان می بینیم، احساس می کنیم که تغییرناپذیرند. بی تردید آنچه ما در
آسمان می بینیم با آن چه که نیاکان ما می دیدند چندان تفاوتی ندارد. آسمان شب، هزاران سال پیش نیز که
نیاکان ما از ستار هها صور تهای فلکی می ساختند چنین بود. اما ستارگان در معرض تغییر و تحول اند. آن ها نیز
هم چون انسا نها متولد می شوند، عمری را سپری می کنند، و می میرند.
3. زمانیکه ستاره ای در سحابی های غول پیکر و عظیم
متشکل از گاز و غبار متولد می شود ، در منطقه
پیدایش آن یک ابر گازی کیهانی سرد و عظیم که از
مواد موجود در آن می توان هزاران خورشید ایجاد کرد
.
4.
5.
6. در ستارهای بزرگ ، با جرمی ۲0 برابر جرم خورشید ما، زمانی که سوختشان تمام میشود شروع به جمع شدن میکند و مدام چگالی
آن بیشتر و بیشتر میشود ، و مدام داغ تر و داغتر میشود. برای ستاره ای با همچین جرمی هیچ نیرویی در جهان هستی وجود ندارد
که توان متوقف کردن جمع شدن آن در خود را ،دارا باشد. هسته بسیار سنگین شده است و همین امر باعث میشود که به جمع
شدن در خود ادامه دهد. گرانش ، وحشی شده است! در حدود 1۵ ثانیه نیروی غیر قابل مهار ستاره ای را که میلیون ها مایل قطر
دارد به چیزی با قطر حدوداً 1۲ مایل در هم می شکند. همۀ جرم ستاره همچنان پابرجاست و همین جرم خودش است که مدام
باعث میشود که بیشتر در خود فرو رود و کوچکتر شود دمای مرکز به 100 میلیارد درجه میرسد. لایه های بیرونی بصورت سوپرنوا
منفجر میشوند، ولی در مرکز هستۀ ستاره در چیزی به نام چاه گرانشی سقوط میکند. ستاره خودش را در یک نقطه فشرده میکند
یک سیاه چاله متولد می شود!!!