8. Vendosja Tradicionale e Objektivave Top Menaxhmenti Objektivi Divizioni Objektivat Menaxheriale ’ Departamenti Objektivat Menaxheriale ’ Objektivat Individuale të Punëtorit ’ ” Ne duhet të përmirësojmë perrformancën e kompanisë” ’ ” Rritja e profitit pavarësishtë nga mjetet ” ” “ Dua të shoh përmirësim të dukshëm të profitit në këtë divizion” ’ “ Mos u brengos për kuali- tetin; vetëm puno shpejtë”
9.
10.
11. Hapat e një Programi tipik të MSOs Objektivat specifike Të vendosura bashka- rishtë me punëtorët Objectivat e alokuara Tek divizionet dhe Njësitë e departamenteve Planet Akcionale Implementimi i Dhënia e Shpërtblimit Për arritjen e Objektivit Objektivat e Vendosura bashkarishtë Objektivat e Përgji- Thshme dhe Strategjitë E Organizatës Zhvillimi I Planeve Akc.. Për arritjen e Objektivave Puna e perbashkët menaxher/punëtor në Planet e perbashkëta Rishikimi i Objektivave Ofrimi i Feedback-ut
21. Planifikimi në Hierarkinë e Organizatave Top Menaxhmenti Menaxhmenti i Nivelit të Mesëm Menaxhmenti i Linjës së Parë Planifikimi Strategjik Planifikimi Operacional
22.
23.
24.
Editor's Notes
Planifikimi përfshin ë përcaktimin e qëllimeve të organizatës, krijimin e një strategjie të përgjithshme për arritjen e këtyre qëllimeve dhe zhvillimin e një strukture të plotë të planeve për të integruar dhe koordinuar punën e organizat ës. Planifikimi , si term që përdoret në këtë kapitull , i referohet planifikimit formal.
Planifikimi është i rëndësishëm dhe shërben për qëllime shumë të rëndësishme: 1. Planifikim i i jep drejtim in organizatës. 2. Planifikimi e zvogëlon ndikimin e ndryshimeve . 3. Planifikimi e redukton mbivendosje n dhe aktivitetet e kota. 4. Planifikimi I përcakton qëllimet apo standardet që janë përdorur në kontrolli.
Planifikimi është quajtur shpesh funksion primar I M enaxhimi t , sepse a i krijon bazë për të gjitha funksionet e tjera. Planifikimin përfshin dy elemente të rëndësishme: qëllimet dhe planet. Qëllimet janë rezultatet e dëshiruar a t ë individë ve , grupeve, apo organizata ve të tër a . Qëllimet janë objektivat- që të dy terma t p ërdor en si sinonime . Planet janë dokumente që përshkruaj n ë se si objektivat do të përmbush en dhe që zakonisht e përshkruajnë alokim in e burimeve, oraret, dhe veprimet e tjera të nevojshme për të përmbushur qëllimet.
Objektivat/ Qëllime t mund të krijohe n nëpërmjet një procesi të përcaktimit të qëllim eve tradicionale ose përmes menaxhimit sipas objektivave: 1. V endosj a e qëllimeve tradicionale definohet si proces ku qëllimet janë të vendosur në krye të organizatës dhe të zbërthyera më pas në sub -qëllime për çdo nivel t ë një organizatë. a. M enaxherët më të l artë sypozohet se e din ë se çfarë është e mirë sepse ata shohin "foto grafinë e madhe ." b. Këto qëllime janë gjithashtu shpesh kryesisht joo pera c ional e . c. Specifi teti arrihet meqë çdo menaxher aplikon setin e vet të interpretimeve dhe paragjykime ve . d. Megjithatë, s hpesh rezulton që objektivat të humb in qartësi në dhe uni citetin duke lëviz ur nga lart ë poshtë .
Kur hierarkia e objektivave është e përcaktuar qartë, a jo formon një zinxhir të integruar , që do të thotë se në fund të zinxhirit- objektivat e nivelit të lartë janë të lidhura me objektivat e nivelit ë të ulët. Këto objektiva të nivelit të ulët shërbej n ë si mjet për realizimin e objektivave të nivelit të lartë. Dhe qëllimet në nivele më të ulëta duhet të arrihe n në mënyrë që të arrijnë qëllimet e niveli t të ardhshëm .
Menaxhimit sipas objektivave (MBO) është përcaktuar si një sistem në të cilin qëllimet specifike përcaktohen bashkërisht nga të punësuarit dhe menaxherët e tyre, përparimi drejt kryerjes së këtyre qëllimeve rishikohet periodikishtë dhe shpërblimet janë të ndara në bazë të këtij progresi. MBO u përshkrua së pari nga Peter Drucker dhe përbëhet nga katër elemente : 1. Objektivat specifike 2. Vendim marrja participative (pjesëmarrëse) 3. Periudhë kohore eksplicite. 4. Informata kthyese (feedback-u) mbi performancën.
Studimet e MSO programeve a ktuale konfirmojnë se M S O mund të rrisë performancën e punonjës ve dhe produktivitetit e organizat ës . Megjithatë, nga menaxh erët kërkohet angazhim dhe kontribut të rëndësish ëm për suksesin e një programi M S O.
Afati kohor (afat - shkurtër vs afat - gjatë) Plane afat-gjata definohen ato plane me një kohe zgjatjeje përtej tre vjet. Planet afat-shkurtra defin ohen planet me një afat kohor prej një viti ose më pak. Specifi citeti ( plane drejtu ese vs specifike) 1. P lanet specifike janë planet që janë të përcaktuara qartë dhe që nuk lë në hapësirë për interpretim. Ata kanë përcaktuar qartë objektivat. Nuk ka në dykuptimësi dhe nuk mund të ketë keqkuptim. 2. P lanet drejtu ese janë planet fleksibile që përcakt ojnë udhëzimet e përgjithshme. Ata ofrojnë fokus por nuk blloko jnë menaxherët në qëllimet e veçanta ose n ë kurse të veprimit.
Frekuenca e Përdorimit ( përdorimit të vetme vs këmbë) 1. Një plan për një përdorim është plan i , një herë i projektuar posaçërisht për të përmbushur nevojat e një situatë unike. 2. Planet e përhershme janë plane të vazhdueshme që të ofrojë udhëzime për aktivitetet që kry hen në mënyrë të përsëritur. P lanet e Përhersh me p ërfshij n ë politikat, rregullat dhe procedurat.
Faktorët që ndikojnë në planifikim: Planifikimi operativ zakonisht dominon aktivitetet e planifikimit të nivelit të ulët drejtues. Siq drejtuesi/menaxheri shkon më lartë nëpër nivelet e organizimit, planifikimi I tyre bëhet strategji orientueser. Shkalla e pasigurisë së mjedisit: Tek rastet e pasigurisë së madhe të mjedisit, planet më shumë duhet të vejnë theksin në afat të shkurtër. 1. Kur pasiguria është e lartë, planet duhet të jenë specifike, por edhe elastike. 2. Menaxherët duhet të jenë të përgatitur për të ndryshuar planet apo edhe për të braktisur planet e tyre. Afati kohor të planeve. 1. Koncepti I Zotimit do të thotë se plani duhet të shtrihetmjaftueshëm për të përmbushur ato angazhime të synuara kur planet janë hartuar. 2. Planifikimi për një periudhë kohore shumë të gjatë apo shumë të shkurtër është i joefikas dhe i jo I efektshëm.
Niveli menaxherial ia përcakton një menaxheri nëse ai ose ajo do të jetë më shumë i/ e përfshirë në planifikimin operacional ose në planifikimin strategjik.
Edhe pse planifikimi është një funksion i rëndësishëm dhe i popull ariyuar I menaxh imit , pesë argumente të mëdha kanë qenë drejtuar kundër të planifikimit. 1. Planifikimit mund të krijojë ngurtësi . Planifikimi formal mund ta "blloko jë “ një organizatë në qëllimet e veçanta që janë krijuar në kushte të caktuara mjedisore. Në qoftë se ndodhin ndryshimet e mjedisit, menaxherët mund të besojnë se ata janë “ të mbyllur ” në planet aktuale. 2. Planet nuk mund të zhvillohe n për një mjedis dinamik . Menaxhimi në kushte kaotike të mjedisit kërkon fleksibilitet,që do të thotë se mund t ë mos lidh et me planet formale. 3. P lanet formale nuk mund të zëvendësoj n ë intuitë n dhe krijimtari n ë . Procesi i planifikimit formal mund të theksoj rutinat mekanik e të planifikimit dhe të injorojë aspekte t e rëndësishme. 4. Planifikimi përqendro n vëmendj en e menaxherëve në konkurrencën e sotme, jo për mbijetesën e nesër me . Planifikimi formal ka një tendencë për të bërë menaxherët të përqëndrohen në realitetet e sotme, jo mbi mundësitë e të nesërmes. 5. Planifikimi formal përforcon sukses in e sotëm , çka mund të çojë në dështim in e nesërm . Sepse , për "planet" që kanë çuar në sukses, mund të ketë hezitim nga ana e menaxherëve t ’I ndryshoj n ë ose të heq in dorë nga planet e par a dhe të suksessh me "Nëse nuk është thyer, pse ta fiksojmë ?"
Mjedisit I jashtëm është vazhdimisht në ndryshim. 1. Menaxherët duan të zhvillojnë plane që janë specifike, por elastike. 2. Menaxherët duhet të njohin se planifikimi është një proces në vazhdim, dhe ata duhet të jenë të gatshëm për t ’ia ndryshuar drejtim in nëse kërkojnë kushtet e mjedisit. 3. Fleksibiliteti është veçanërisht ë i rëndësish ëm. 4. Menaxherët duhet të qëndro jnë vigjilent ndaj ndryshimeve mjedisore që mund të ndikojnë në zbatimin efektiv të planeve, dhe të bëjnë ndryshime t e nevojshme në ato plane .