2. De volgende dag loopt Paul half slapend door zijn huis heen. De
rusteloosheid is voor het eerst in jaren als een schaduw in hem
gekropen. De gedachte aan Nora zorgt voor een brede glimlach op zijn
gezicht.

3. Het sterke verlangen dat hij voor haar voelt, heeft hij nog nooit voor
iemand anders gevoeld. Heel de nacht hebben haar blonde haar en
blauwe ogen hem wakker gehouden. Met als gevolg dat hij nu doodop is.
Net als hij op de bank neer wilt ploffen, gaat de bel.

4. Zijn beste vriend, Tom Summerfield, staat voor de deur. Het gezicht van
Tom staat serieus, maar als hij Paul in de gaten krijgt verschijnt er een
grijns op zijn gezicht. Paul doet snel de deur open.

5. “Zo, lang niet gezien! Ik dacht dat je ontvoerd was of zo?” Die opmerking
bezorgde Paul de rillingen en snel omhelst hij zijn vriend.
“Ja, dat zou je bijna denken, hé? Ik heb het de afgelopen weken gewoon
ontzettend druk gehad op het werk.”

6. “Kom op zeg! Je bent eigen baas! Je kunt je toch wel minder vaak
inplannen?” Paul zegt niets en loopt naar binnen, met Tom achter zich
aan. Ze gaan op de bank zitten. Paul zapt een tijdje tot hij de sportzender
heeft gevonden.

7. “Was het allemaal zo gemakkelijk, Tom. Ik dacht ook dat, als ik voor
mezelf zou beginnen, ik een luizenleventje zou hebben, maar het
tegendeel. Ik werk me kapot.” Nou is dat niet helemaal waar, maar dat
hoefde Tom niet te weten.

8. Tom knikt en laat het onderwerp rusten. Ze kijken nog een tijdje naar de
wedstrijd en als die is afgelopen, loopt Paul naar de koelkast.
“Ik heb wel zin in een paar hotdogs, jij?” vraagt hij aan Tom, die ja knikt.

9. Tom gaat buiten aan tafel zitten en praat ondertussen over zijn vrouw,
Tessa. Ze is bijna zes maanden zwanger en ze genieten elke dag nog van
de zwangerschap. Paul, die zelf ook dol is op kinderen, beseft dat hij
nooit echt een gezin zal kunnen stichten.

10. Behendig gooit hij de worstjes omhoog en draait ze om. Met een half oor
luistert hij verder naar Tom en houdt ondertussen de hotdogs in de
gaten. Af en toe denkt hij aan een mooie blonde vrouw met heldere
blauwe ogen.

11. Als ze klaar zijn legt hij ze op een bordje en gaat aan tafel zitten.
“Man, waar je het ook geleerd hebt en van wie; jij kunt koken als de
beste!” complimenteert Tom zijn vriend. Ondanks de spanningen die Paul
voelt, moet hij toch glimlachen. Er is niets beters dan een zondagmiddag
met zijn beste maat.

12. “Dank je. Mijn leermeester zal blij zijn met zo’n compliment.” Verder
praten ze nog wat over Tom’s werk en wat ze allemaal samen hebben
meegemaakt. Dan begint het ineens te regenen en Paul staat vloekend
op. “Er is niet eens voorspelt dat het zou gaan regenen!” Ook Tom heeft
er niks over gehoord.

13. Mokkend pakken ze hun bord en gaan binnen aan tafel zitten. Meteen
schieten er beelden van hem en Nora te binnen en voelt zijn hoofd
ineens gloeien. Tom heeft niets in de gaten en vloekt nog wat over het
weer.

14. Gister had hij een veel beter uitzicht, denkt Paul en grinnikt. Tom ziet het
meteen en kijkt hem wantrouwend aan. “Ja hoor. Gooi het er maar uit! Ik
weet dat er iets is, al vanaf het begin dat ik je zag! Kom, vertel op!”
Meteen begint Paul nog harder te lachen en voelt dat hij op heterdaad is
betrapt.

15. Snel neemt hij nog een hap, zodat hij niet meteen antwoord hoeft te
geven. Zo kan hij tijd winnen om een goed verhaaltje te verzinnen. Hij
heeft nog geen behoefte om Tom over Nora te vertellen.

16. Pas als ze allebei klaar zijn met eten en hebben afgewassen, heeft Paul
een goed verhaal bedacht.
“Ik ben laatst een vrouw uit mijn jeugd tegengekomen waar ik vroeger
jaren verliefd op was. Ze wilde een keer met me uitgaan, en
gisterenavond hadden we een date.” Dat lag niet eens zo ver weg van de
waarheid.

17. “Ahaa, ik wist het wel! Hoe heet ze?” vraagt Tom nieuwsgierig.
“NDaphne…” Net op tijd kon Paul zich herstellen. De naam van Nora’s
dochter kon geen kwaad.
“Wat? Daphne? Best een mooie naam.”
“En een mooie vrouw als je het mij vraagt.”

18. Ze praten nog een hele tijd over Daphne en over Paul die tot over zijn
oren verliefd is geworden. Pas als het bijna etenstijd is, nemen ze
afscheid. Paul belooft Tom om Nora een keer mee te nemen, maar hij
weet toch al dat hij die belofte niet na kan maken…