2. Een week later is Nora nog steeds in de zevende hemel. Sinds dat Paul voor de eerste keer bij haar is blijven slapen, is hij hier niet meer weg te slaan. Niet dat Nora dat erg vind; integendeel zelfs! Ze geniet er elke avond van als hij na een lange werkdag thuis komt en met hen komt eten. Daarna speelt hij nog een tijdje met Daphne en dan moet ze naar bed. En wat er daarna gebeurd kijk ik nog wel het meeste naar uit, denkt Nora met een glimlach.

3. Opeens wordt Nora uit haar dromen wakker geschud en hoort ze vaag het gerinkel van de telefoon. Een beetje verward zet ze Daphne neer op de grond en haast ze zich naar het telefoon toestel. Met een ‘hallo’ neemt ze op. “Goedemiddag Nora, met Mark Konings van ArchyKonings. Je hebt een week geleden bij mij gesolliciteerd.” Nora herkent zijn stem meteen. “Wat een verassing, Mark! Ik hoop dat je goed nieuws hebt!” Gelach aan de andere kant van de lijn.

4. “Dat heb ik inderdaad ja. Ik wilde vragen of je aanstaande maandag meteen op kantoor kunt beginnen?” Dat was precies wat Nora wilde horen en ze kon een klein kreetje niet onderdrukken. “Natuurlijk! Alleen mijn dochter gaat dan wel voor het eerst naar de basisschool…” Mark snapt haar aarzeling meteen. “Je mag uiteraard wat later komen. Is negen uur een probleem?” Blij dat Mark haar begrijpt wil ze knikken. Maar net op tijd beseft ze dat Mark dat niet kan zien.

5. “Nee hoor, geen probleem! Moet ik iets speciaals aan of meenemen?” vroeg ze. “Nee, alles wat je nodig hebt krijg je hier. Je wordt maandag ingewerkt tot half drie en dag mag je weer gaan om je dochter van school op te halen. Gelukkig ben ik niet zo moeilijk met werktijden. En wat je al bij je sollicitatiegesprek had gezegd; je kunt altijd thuis werken.” “Ik ben blij dat u er zo over denkt.” Nora bedankt haar nieuwe baas voor de zoveelste keer en dan hangen ze op.

6. Meteen snelt ze naar Daphne toe, die ze optilt en in haar armen sluit. “Wat denk je ervan, liefje? Zullen we vanavond gezellig naar Paul toe gaan om het te vieren?” Daar had Daphne wel oren naar. Net als haar moeder is ze dol op Paul, haar nieuwe grote vriend. Met een glimlach zet ze Daphne weer neer, zodat ze weer verder kan spelen. Zelf moet ze ook aan de slag om een paar dingen te regelen.

7. Dus pakt ze haar laptop erbij en begint meteen met haar administratie. Als ze dat gedaan heeft opent ze het Word-bestand met als titel: Daphne’s verjaardagsfeestje. Het wordt geen groot feest, aangezien ze hier nog niet zo veel mensen kennen en Nora geen familie meer heeft. Het feest houdt ze in haar appartement. Het is nog net groot genoeg voor een aantal mensen.

8. Dan wordt er op de deur geklopt. Bella staat met een goed humeur en een grote glimlacht voor de deur te wachten. Nora wist dat Bella het fijn vond om met iemand te kunnen praten. Daarom had ze haar ook uitgenodigd toen ze Bella buiten in de regen had zien zitten. Ook haar zoontje is altijd van harte welkom. Bijna ziet ze haar eigen dochtertje met Daniël samen buiten spelen. Ach wie weet, denkt ze in zich zelf.

9. Nora staat meteen op en opent de deur voor Bella. Ze begroeten elkaar met een knuffel. “Wat gezellig dat je er bent!” zegt Nora en ze meent het. “Dank je. Ik ben ook heel blij dat ik je mee mag helpen met Daphne’s feestje.” Bella plukt aan haar blouse. “Natuurlijk, ik kan wel wat hulp gebruiken. Kom, dan gaan we aan tafel zitten.” Nora gaat haar voor en loopt naar de eettafel.

10. “Wil je iets te drinken?” vraagt Nora als Bella aanstalten maakt om te gaan zitten. “Nee dank je. Ik heb net thuis al koffie gedronken. Je hebt het hier trouwens heel mooi ingericht.” Nora bloost. Zelf vindt ze het eigenlijk iets te kil. Maar Paul maakt het de laatste tijd een stuk gezelliger en warmer in deze ruimte. “Het is mooi ja,” geeft Nora toe, “maar als ik de kans krijg wil ik het weer veranderen. Meer kindvriendelijker.” Bella knikt begrijpend.

11. “Zullen we maar beginnen? Misschien kunnen we dit appartement in een kinderdroom veranderen.” Nora is het met haar eens. Gelukkig heeft ze nog net genoeg geld op haar bankrekening staan om een groots verjaardagsfeestje voor Daphne te geven. De rest van de middag bespreken ze over het hoe en wat voor het feest. Bella heeft een paar goede ideeën, die Nora intypt op haar laptop.

12. Dan ziet ze dat het al laat is. “Wil je misschien blijven eten?” vraagt ze. Bella schudt haar hoofd. “Nee dank je. Daniël komt zo thuis van een vriendje en ik had beloofd om met zijn tweeën te koken.” Meteen ziet Nora het voor zich als ze met haar eigen dochtertje in de keuken staat, nadat ze is opgegroeid. Nora begrijpt het en dan nemen ze afscheid.

13. Terwijl het buiten langzaam donker begint te worden – de herfst heeft nu definitief zijn intrede gemaakt – pakt Nora haar jas en spullen bij elkaar. Daphne zit al ongeduldig op haar te wachten. Net op het moment dat Nora Daphne op wil tillen om te vertrekken, gaat de telefoon. Met gemengde gevoelens kijkt ze ernaar. Eigenlijk wilt ze nu het liefst meteen vertrekken, maar het kan ook Paul zijn die haar kant op komt.

14. Uiteindelijk neemt ze een besluit en laat haar tas en jas vallen. Ze neemt op. “Hallo, met Nora.” Geen antwoord. Verdomme, toch niet weer van die irritante tieners, vloekt ze in zichzelf. Maar dan hoort ze toch nog geritsel en een computer bewerkte, houterige stem. “Hallo Nora…”Koude rillingen liepen over Nora’s rug. Wie is dit? Toen ze geen antwoord gaf, sprak hij verder. “Je weet vast niet meer wie ik ben, hé?”

15. “Eigenlijk niet nee,” zei ze. Weer gelach. “Nora toch. We kennen elkaar al zo lang. We deelden al onze geheimen en leed. Zelfs de liefde… En die liefde heb je nu aan een andere man geschonken die het niet eens verdient. Die niet eens te vertrouwen is en je achter je rug om bedriegt.” Nora’s hart klopt in haar keel. Wat is er in hemelsnaam aan de hand?

16. “Het zou goed voor jou en je dochtertje zijn als je hem niet meer ziet. Hij is gevaarlijk, net als ik.” Nora slikt. “Als je wilt dat je kind niks overkomt, doe je wat ik zeg. Zo niet, dan zijn de gevolgen van jou…” Een klik volgt. Opgehangen…