Empfohlen
Weitere ähnliche Inhalte
Andere mochten auch
Ähnlich wie Beata Wilk - Przyjaciele z Tęczowej Krainy
Ähnlich wie Beata Wilk - Przyjaciele z Tęczowej Krainy (17)
Beata Wilk - Przyjaciele z Tęczowej Krainy
- 1. ISBN: 978-83-64040-01-6 Seria wydawnicza: BystryTata
- 2. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy Data wydania: kwiecień 2013 Tytuł: Przyjaciele z Tęczowej Krainy 2 Autor: Beata Wilk ISBN: 978-83-64040-01-6 Seria wydawnicza: BystryTata Foto: qute/ Legal information Ilustracje: Beata Wilk Skład i Korekta: Redakcja JulaMedia Dystrybucja za zgodą Autora: JulaMedia Sylwia Frankiewicz ul. Sportowa 2/106 35-111 Rzeszów Strona www: www.julamedia.pl Email: biuro@julamedia.pl Wszelkie prawa zastrzeŜone. All rights reserved
- 3. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy 3 Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment pełnej wersji całej publikacji. Pełna wersja publikacji dostępna jest w serwisie http://julamedia.pl/ Jak moŜna zamówić dostęp do publikacji? o Wystarczy skorzystać z pomocy naszego formularza zamówienia - http://julamedia.pl/ o Wysłać do nas maila na adres biuro@julamedia.pl
- 4. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy Daleko, daleko - tam, gdzie słońce chowa się za horyzont a Złoty Dzban zwiastuje koniec tęczy znajdowała się czarodziejska 4 Kraina Tęczy. W Krainie tej na tle wielobarwnej, ogromnej wstęgi zawieszonej na niebie było małe Królestwo, które w blasku świecącego słońca mieniło się tysiącem kolorów, tworząc zapierający dech w piersiach bajkowy krajobraz. Wszystko było tu kolorowe - domy, ulice, drzewa, nawet zamieszkujące Krainę tęczowe ludki. Były one bardzo przyjazne, pogodne i wesołe. śyły jak zwykli ludzie - uczyły się, pracowały, jadły, spały, budowały domki i uprawiały swoje poletka. Były jednak tak malutkie, Ŝe moŜna ich było pomylić z owadem lub innym równie niewielkim Ŝyjątkiem. Na czele Krainy stał Tęczowy Król, który za pośrednictwem swojej StraŜy odpowiadał za bezpieczeństwo wszystkich poddanych. StraŜnicy dbali o spokój małych mieszkańców ale przede wszystkim strzegli Złotego Dzbana, który znajdował się na końcu tęczy. Wypełniony był on po brzegi złotymi talarami, które łatwo mogły wpaść w niepowołane ręce. Największym bowiem zagroŜeniem dla Krainy Tęczy były olbrzymie trole. Mieszkały one w zielonej Krainie Troli - tuŜ za małym Królestwem. Od lat panował między nimi spór o Złoty Dzban. Trole uwaŜały, Ŝe powinien on
- 5. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy naleŜeć do nich, gdyŜ znajdował się przy granicy obu Krain . Bardziej chodziło im jednak o bogactwo, jakie niosły ze sobą złote talary. JuŜ wielokrotnie próbowały zdobyć skarb tęczowych 5 ludków ale jak dotąd bezskutecznie. Stara legenda Królestwa głosiła, Ŝe gdyby ktoś ukradł Złoty Dzban, tęcza zniknęłaby na zawsze a wraz z nią cała Tęczowa Kraina i wszyscy jej mieszkańcy. Pamiętali oni o tej groźbie, dlatego strzegli swojego skarbu jak oka w głowie, nie dopuszczając do niego nikogo. MoŜe dlatego nikt jeszcze nie widział Złotego Dzbanka na końcu tęczy bo jest on ukryty i pilnie strzeŜony przez małych tęczowych mieszkańców...
- 6. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy 6
- 7. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy W Tęczowej Krainie Ŝyło wielu ludków a wśród nich przyjaciele: Kacperek, Filuś, Leoś i Zuzia. śółty Kacperek był najlepszym uczniem w całej szkole. 7 Czytał duŜo ksiąŜek i był bardzo mądry. Swoją wiedzą nie lubił się jednak zbytnio chwalić, był skromny i zawsze pomagał kaŜdemu w potrzebie. Zielony Filuś uwielbiał duŜo jeść. Miał wielki, okrągły brzuszek i bardzo duŜo spał. Leoś był cały niebieski i był prawdziwym sportowym duchem - szybkim, ruchliwym i niezwykle odwaŜnym. Nigdy niczego się nie bał i kompletnie nie rozumiał Filusia, który tylko jadł i spał. RóŜowa Zuzia natomiast była bardzo wraŜliwa, spokojna i strachliwa ale prawdziwy był z niej przyjaciel - oddany i gotowy pomóc w kaŜdej chwili. KaŜdy z nich był inny ale łączyła ich niezwykle silna więź. Wszyscy mieszkali blisko siebie i widywali się codziennie, jednak nigdy się ze sobą nie nudzili. Razem się bawili, uczyli, płakali i śmiali. Spędzali wspólnie wszystkie dobre i złe chwile. Pewnego dnia, wracając ze szkoły zastanawiali się wszyscy co takiego znajduje się poza granicami Krainy Tęczy. Tylko z opowiadań starszych wiedzieli , Ŝe ten drugi, obcy świat jest zupełnie inny od tego, który znali. Nigdy jednak jeszcze nie
- 8. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy widzieli go na własne oczy, co sprawiało, Ŝe ich ciekawość była tak ogromna, Ŝe jeden z nich wpadł w końcu na pewnie szalony ale i niebezpieczny pomysł...... 8
- 9. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy 9
- 10. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy - Jak myślisz Kacperku - zapytał Leoś. - Co znajduje sie tam poza tęczą? Jak wygląda ten "inny" świat? Słyszałem, Ŝe całkiem podobnie jak nasz tylko kolory mają jakieś inne. Chciałbym się 10 tam kiedyś znaleźć – mówił rozmarzony: Zanim Kacperek zdąŜył cokolwiek odpowiedzieć, od razu wtrąciła się rozwaŜna Zuzia, karcąc Leosia za takie pytanie: - Nie powinniśmy się nawet zastanawiać co jest tam po drugiej stronie, to zbyt niebezpieczne Ŝeby kiedykolwiek wybrać się do innego świata! Tam mieszkają ludzie i olbrzymie trole, które tylko czekają, Ŝeby ukraść nasz Złoty Dzban, a wtedy...nawet nie chcę myśleć co by się stało z naszą Krainą. Zuzia mówiąc to przeraŜonym głosem zamknęła twarz w dłoniach, jakby chciała się ukryć przed własnymi niepokojącymi myślami: - Spokojnie Zuziu - odparł szybko Leoś. - Ja tylko tak się głośno zastanawiałem, nigdzie się przecieŜ nie wybieram, choć na pewno bym się nie bał tam pójść. Skoro nikt jeszcze nigdy tam nie był to skąd wiadomo jak naprawdę tam jest? Wszystkie przypuszczenia to tylko legendy. A moŜe jest tam jeszcze piękniej niŜ u nas? - Ja czytałem, Ŝe u nas jest najpiękniej - odezwał sie w końcu Kacperek. -A skoro to prawda, to nie jestem wcale ciekawy jak jest gdzieś indziej. Tam ponoć rośliny są całe zielone, niebo
- 11. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy niebieskie a słońce złote – to takie nudne! Skoro nikt jeszcze się tam nie wybrał to z pewnością nie warto, prawda Filusiu? Filuś pogłaskał swój duŜy brzuszek, zamyślił się na chwilę i od 11 niechcenia odparł: - A mi to wszystko jedno. MoŜe i bym chciał się tam znaleźć ale tu przynajmniej mam co jeść - kolorowe jagody wiszą pod nosem i aŜ proszą się Ŝeby je zerwać. Mam tu wszystko więc chyba nigdzie bym się nie wybrał. - Oj Filusiu - westchnął Leoś. - Ty jak zwykle myślisz tylko o jedzeniu! Skoro Ŝyją tam ludzie, trole i zwierzęta to na pewno mają jakieś poŜywienie. Tak naprawdę to wszyscy tchórzycie - ot co! Ja bardzo chciałbym chociaŜ na chwilkę wejść tam, rozejrzeć się tylko trochę i wrócić. Nawet nikt by nie zauwaŜył, Ŝe mnie nie ma. - Mylisz sie Leosiu - wybuchnęła gniewnie Zuzia. - MoŜe by i nikt nie zauwaŜył ale w razie kłopotów nikt by ci teŜ nie pomógł! A poza tym mógłbyś naszą Krainę narazić na wielkie niebezpieczeństwo! Oj Leosiu, czasem twoje pomysły są takie niemądre... Zajmij się lepiej czymś poŜytecznym a nie bujaniem w obłokach! I wcale nie jesteśmy tchórzami, tak jak ty wcale nie jesteś bohaterem za jakiego się uwaŜasz! - Powiedziawszy to odwróciła się od nich i bez słowa poszła do swojego domu, który właśnie mijali.
- 12. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy - Dlaczego ona się na mnie obraziła?- zdziwił się Leoś. - Nazwałeś nas wszystkich tchórzami Leosiu a to nieprawda – mruknął gniewnie Filuś. -Niepotrzebnie dałeś się ponieść 12 fantazji! - Tak Filusiu - odparł zawstydzony Leoś. -Przepraszam, nie chciałem tak powiedzieć. Leoś jednak nie był pewien czy to było tylko takie sobie fantazjowanie. Nagle zafascynowała go ta tajemnicza zagadka i kusiło go, Ŝeby być pierwszym, który odwiedził nieznaną krainę troli. A poza tym nie mógł zrozumieć dlaczego Zuzia stwierdziła przy wszystkich, Ŝe nie był bohaterem.... Przez resztę dnia Leoś bez przerwy rozmyślał o obcym świecie, ludziach, trolach i całej tej inności, która praktycznie była w zasięgu jego ręki. W nocy było tak samo - przekręcał się ciągle z boku na bok, nie mogąc zasnąć aŜ przyszedł mu do głowy pewien pomysł...
- 13. Beata Wilk – Przyjaciele z Tęczowej Krainy KONIEC 13 Spotkajmy się ponownie na www.julamedia.pl