"Levenslange wedstrijd zonder winnaars" In de columns die Raymond de Mooij in Business Haaglanden publiceert, verhaalt hij over geestige, ontroerende en opzienbarende gevallen uit zijn praktijk. Deze keer over de jarenlange vete tussen twee ondernemers.

1. COLUMN
Levenslange wedstrijd zonder winnaar
In 1989 werd ik beëdigd als advocaat.
Een van mijn eerste cliënten was de
heer Carl Berkelaar, eigenaar van Drukkerij Berkelaar. Drukkerij Berkelaar was
verwikkeld in een conflict met concurrent Woerkom Offset. Woerkom Offset
zou de financiële man van Drukkerij Berkelaar hebben weggekocht. De emoties
voor en tijdens de rechtszaak liepen
hoog op, ook al omdat de directeur van
Woerkom Offset, Kees Woerkom, een
neef was van mijn cliënt.
Drie jaar later lagen dezelfde partijen
weer in de clinch. Carl Berkelaar was
witheet mijn kantoor binnengestormd.
“Woerkom heeft het weer geflikt. Mijn
beste verkoper is naar hem overgelopen. Nota bene: er staat een concurrentiebeding in zijn arbeidscontract. We
moeten procederen, tegen de verkoper
en tegen Woerkom!”
Met het verstrijken der jaren groeiden
beide drukkerijen gestaag. De ondernemingen trotseerden economische
tegenwind en investeerden in nieuwe
technologieën. Ondertussen werd een
verbeten onderlinge strijd gevoerd. De
competitie breidde zich van de directiekamers uit naar de werkplaatsen van de
bedrijven. Werknemers van Berkelaar
weigerden in één voetbalelftal met personeel van Woerkom te spelen. Woerkomfamilies weerden Berkelaar-telgen
van de scholen waar hun kinderen onderwijs volgden.
De animositeit tussen Carl Berkelaar en
Kees Woerkom bereikte een hoogtepunt tijdens een familiefeestje in 1997.
Na een aantal glazen ontstond er een
discussie tussen de heren, die uitmondde in een ordinaire vechtpartij. De 57-jarige Woerkom had mijn cliënt een kopstoot hebben gegeven. Volgens de
overlevering zou Carl Berkelaar zijn opponent vervolgens een schaal met kippenpootjes naar het hoofd hebben gegooid, waarbij Woerkom een lelijke
snee had opgelopen. Beide ondernemers dreigden vervolgens aangifte wegens mishandeling te doen. De advocaten van de drukkers wisten hun cliënten
Raymond de Mooij
GMW Advocaten
De namen van de
betrokkenen zijn
gefingeerd.
aan tafel te krijgen. Alhoewel de stoom
uit hun oren kwam, bereikten Berkelaar
en Woerkom een compromis. Zij zouden elkaar tijdens feesten en partijen
zoveel mogelijk mijden.
Maar de strijd op het zakelijke front
werd juist intensiever en harder. Alhoewel mijn cliënt en zijn tegenstrever inmiddels veelvoudig miljonair waren,
werd er om elke klant en opdracht gevochten.
In 1999 verhuisde Carl Berkelaar naar
een riante villa in Wassenaar. Tijdens de
housewarming stond hij te glunderen
en oogde ontspannen. Twee maanden
later was dat anders. “Je moet een kort
geding beginnen”, brulde Berkelaar
door de telefoon. “Weet je wie er naast
mij komt wonen? Woerkom! Ik wil dat je
het tegenhoudt, hoor je!” Maar Woerkom mocht natuurlijk wonen waar hij
wilde en juridisch kon ik niets voor mijn
cliënt betekenen. Twee jaar later kon ik
hem wel van dienst zijn. Berkelaar wilde
scheiden van zijn echtgenote Berdien,
met wie hij 40 jaar getrouwd was. “Ja, jij
denkt natuurlijk dat ik het erom heb gedaan, maar ik heb een verhouding ge-
kregen met Christine Woerkom”, vertelde mijn cliënt tijdens het intake gesprek. “Met de buurvrouw, zal ik maar
zeggen”.
In 2004 kaapte Woerkom Offset de
grootste klant van Drukkerij Berkelaar
weg door ten behoeve van die klant onder de kostprijs te werken. Onrechtmatig, meende Berkelaar en een volgende
rechtszaak werd opgetuigd.
Anderhalf jaar geleden wijzigde Berkelaar het logo van zijn onderneming. De
rood-zwarte letters BK maakten plaats
voor een gele streep met daarboven
het woord Berkelaar. Die verandering
was tegen het zere been van Woerkom
Offset. In het logo van die onderneming kwam immers ook een gele streep
voor. Woerkom betoogde dat er gevaar voor verwarring was ontstaan en
begon een kort geding.
In augustus 2012 verschenen de bejaarde ondernemers bij de Voorzieningenrechter in den Haag. Voor de zitting
bestudeerde ik Woerkom. Hij was sinds
de vorige rechtszaak sterk verouderd.
Zijn opgeblazen gezicht was rood aangelopen door woede en stress.
Tijdens de zitting vroeg mijn cliënt het
woord. Venijnig uitte Carl Berkelaar de
ene na de andere beschuldiging aan
het adres van Woerkom, terwijl hij met
bevende hand naar zijn opponent wees.
Woerkom deed ook een duit in het zakje: “Berkelaar heeft mijn leven verwoest
Edelachtbare, het is een gifmenger en
een misdadiger”.
De Voorzieningenrechter hoorde de
verhalen van de grijsaards hoofdschuddend aan en bepaalde het vonnis op
twee weken later. Maar van dat vonnis
zou Kees Woerkom nooit kennisnemen.
Hij stierf kort na de zitting aan een hersenbloeding.
Carl Berkelaar trok zich begin van dit
jaar terug uit zijn bedrijf. Op zijn afscheidsreceptie schudde ik hem de
hand. “Ik weet niet hoe het komt”, verklaarde hij zijn vertrek, “maar de laatste
tijd had ik gewoon geen lol meer in mijn
werk”.
HAAGLANDEN BUSINESS | NUMMER 6 | NOVEMBER 2013
67