2. Voorpagina: foto Pim Geerts
COLOFON
Dit speciale magazine ERIC! ter gelegen-
heid van het afscheid van Eric de Macker
is uitgegeven door CNV Connectief.
Eindredactie: Jan Spijk
Vormgeving: Marjoleine Reitsma
Met dank aan allen die een bijdrage heb-
ben geschreven. Een speciaal woord van
dank voor de drukker van dit magazine
Media Point.
Januari 2015
2
3. Foto: Pim Geerts
LOSLATEN
De klus is geklaard. Zo kijk ik naar de fusie van CNV Publieke Zaak
en CNV Onderwijs op 1 januari 2015. Samenwerking opzoeken om el-
kaar te versterken is de rode draad in mijn voorzitterschap geweest
gedurende de afgelopen zes jaar. Samenwerking in mijn eigen vak-
bondswereld en ook daarbuiten. Ook als je volkomen tegengestelde
meningen en opvattingen hebt, kun je nog uitstekend samenwerken.
Je kunt dan immers constateren dat je het over iets niet eens wordt.
Zo leiden lastige onderhandelingen waarbij ik mijn zin niet krijg zel-
den tot een breuk. Ik zoek dan een weg om de klippen heen waarbij
de doelen misschien moeten worden bijgesteld, maar we wel samen
kunnen blijven optrekken. Ik hanteer een “bindende bestuursstijl”, zo
staat in de verslagen van mijn functioneringsgesprekken. Het is mij
overigens niet gelukt om alle CNV-vakbonden aan elkaar te smeden.
Die ambitie had ik aanvankelijk wel. CNV Connectief is ook een ge-
weldig resultaat, omdat het misschien wel het begin is van de verdere
groei van het CNV. Vanaf 1 januari 2015 ben ik niet meer jouw voorzit-
ter. Ik heb bij het begin van mijn voorzitterschap in 2009 al aangege-
ven dat de volgende generatie vakbondsmensen in de nieuwe organi-
satie aan het roer moet staan. Nu het bijna zover is zie ik er erg naar
uit een nieuw werkzaam leven te beginnen buiten de vakbeweging. En
solliciteren is echt nog harder werken dan ik al deed. Ik doe dat met
enorm veel plezier, juist omdat ik niet weet waar het me zal brengen.
Ik bedank iedereen voor het vertrouwen dat in mij gesteld is bij mijn
werk voor de christelijke vakbeweging. Ik laat het nu los, maar blijf
voor altijd verbonden.
TIEN DILEMMA’S VOOR ERIC
Tijdens het afscheidsinterview op
24 oktober 2014 legde eindredac-
teur Jan Spijk tien dilemma’s voor
aan Eric. Het leverde wel een paar
verzuchtingen en lachsaldo’s op,
omdat sommige keuzes erg moei-
lijk bleken! In MijnVakbond van de-
cember was hier geen ruimte voor
om dit te publiceren. Daarom als-
nog in deze ERIC!
Eric de Macker
Voorzitter
1. Voorzitter Jurist
2. Diederik Samsom Lodewijk Asscher
3. Aldi Eko Plaza
4. MVV ADO Den Haag
5. Vlaai Taart
6. Carnaval Sinterklaas
7. Stamppot Boeuf bourguignon
8. Zonder baan Met tegenzin naar het werk
9. Paus Franciscus Huub Oosterhuis
10. OV chipcard Strippenkaart
MIJNVAKBOND december 2014
3
4. “Er ligt een wereld van ver-
schil tussen bestuurslid zijn
en voorzitter zijn. Tot nu toe
leef ik in een soort van roes
en dat bedoel ik heel erg po-
sitief. Ik had niet verwacht
dat het zo anders zou zijn’,
zegt Eric de Macker, nu drie
maanden de nieuwe voorzit-
ter van CNV Publieke Zaak.
Eric de Macker werkt sinds 1987
bij CNV Publieke Zaak. Als jurist,
manager en als penningmeester
in het bestuur. Toen Paul Koeslag
eind vorig jaar aankondigde te ver-
trekken als voorzitter was voor
Eric de tijd rijp de stap naar het
voorzitterschap te maken. “Paul
heeft me voorgehouden dat het
voorzitterschap iets heel anders
is. Mijn agenda stond altijd al vol,
LEDEN
“Ik ben voorzitter van een gezonde
en positieve bond. De organisatie
staat, maar samen met bestuurs-
lid Pieter Oudenaarden wil ik de
leden meer bij de bond betrekken.
Onder onze leden zitten veel men-
sen met deskundigheid. Die willen
we graag inzetten voor de ontwik-
keling van de bond. Ik vind dat we
meer met leden moeten praten
over wat zij verwachten. We gaan
onderzoeken hoe we dit het beste
kunnen doen.”
KERNTAAK
De vakbond van de toekomst is vol-
gens Eric de Macker een vakbond
die bezig is met meer dan alleen
het afsluiten van goede CAO’s.
“Onze kerntaak is het behartigen
van de collectieve en individuele
belangen van onze leden. Maar ik
zie het ook als één van onze kern-
taken om mensen te helpen voor-
uit te komen. Om aandacht te be-
steden aan waardering en aan de
inhoud van het werk. De beroep-
sinhoud is voor onze bond een erg
belangrijk thema, het speelt in al
onze sectoren. Mensen werken
niet voor geld alleen. Het gaat veel
meer om wat mensen bezighoudt
in het werk. Kwaliteit van werken
en zorg en de oplossing van dilem-
ma’s. Ik vind dat wij als bond daar-
in een belangrijke partner zijn. Ik
zou op een goede manier willen
samenwerken met beroepsinhou-
delijke organisaties.”
SPEERPUNTEN
Op de vraag wat de speerpunten
voor de toekomst zijn noemt Eric
een aantal. “Agressie is er één
van. Ik vind dat we het niet kunnen
accepteren dat er zoveel agressie
is naar medewerkers uit de pu-
blieke sector toe. Onze leden zijn
vaak kwetsbaar. Wij kunnen als
bond het ontstaan van agressie
niet beïnvloeden, maar we kun-
nen wel afspraken met werkge-
vers maken over de veiligheid van
onze leden. Werkgevers moeten
er voor zorgen dat medewerkers,
bijvoorbeeld door trainingen, beter
toegerust zijn om met agressie om
te gaan.”
“Een ander speerpunt vind ik de
marktwerking in de zorg. Er is nu
een aantal private ondernemin-
gen die in de zorg stapt. Ik vind dat
we die ondernemingen een kans
moeten geven, misschien werkt
dat wel heel goed. Een ander punt
vind ik dat wij als vakbond, uit
naam van de werknemers, goed
toezicht moeten houden op zor-
ginstellingen.”
OPTIMISTISCH
Eric de Macker is een positief
mens. De huidige economische
crisis neemt hij erg serieus, maar
tegelijkertijd is hij ook optimistisch
over de toekomst. “We moeten nu
niet de fout maken door allerlei
maatregelen te nemen, waardoor
we straks extra in de problemen
ERIC DE MACKER
VOORZITTER VAN
POSITIEVE
BOND!
dus dat is niet anders. Maar het
gevoel is anders. Het gevoel dat
ik voor het geheel verantwoorde-
lijk ben. Dat houdt mij bezig, ook
als ik niet aan het werk ben. Ik
geniet ook van de bezoeken aan
landelijke groepen, gesprekken
met werkgevers en politici. Als
nieuwe voorzitter ben ik in de po-
sitie om problemen aan te kaar-
ten en uit de weg te ruimen.”
komen. Geef bijvoorbeeld bedrij-
ven de kans en de faciliteiten om
nu drie jaar te overleven. Als bond
moeten we staan voor het behoud
van werkgelegenheid. Én voor het
pensioenstelsel. Wij hebben echt
een steengoed stelsel.”
“En er moet anders gekeken wor-
den naar de grote waarde die ar-
beid voor mensen heeft. Als je dat
goed doet, zul je zien dat leeftijds-
grenzen als 60, 65 of 67 niet meer
van belang zijn. Mensen willen
graag zo lang mogelijk actief en
productief blijven. Dat stelt eisen
aan de inrichting van de samen-
leving. Dit is onze grote uitdaging
voor de komende jaren.”
WIE IS ERIC DE MACKER?
Privé: Niet anders dan
zakelijk, positief, loyaal en
betrokken
Houdt van: Nan, al 30 jaar
Ergert zich aan:
Ongenuanceerde meningen
Eet graag: Klassiek Italiaans
Op het nachtkastje: Mijn bril
en een boek van Stephen King
Favoriete vakantie: Rustig
huisje in Italië of Frankrijk
Hobby: Mijn fotocamera
Lijfspreuk: Elke dag warm
eten!
Toekomst: Een voorzitter zijn
waar rekening mee gehouden
wordtTekst: Tiny Romkema
MIJNVAKBOND april 2009
54
5. blieke dienstverlening. De sa-
menwerking van werknemers
in deze maatschappelijke sec-
toren in onze nieuwe vereniging
biedt ons de kans om volgens een
nieuw concept een bijdrage te le-
veren aan de opbouw en instand-
houding van onze samenleving.”
ALS JE NIET BIJ DE VAKBOND
HAD GEWERKT, WAT HAD JE DAN
GEDAAN?
“Toen ik na mijn studie rechten
een baan zocht kon ik zelfs kie-
zen: aan het werk als arbeids-
jurist bij Schiphol of aan de slag
als arbeidsjurist bij de vakbond.
Ik koos voor het laatste. Ik heb
mij vaak afgevraagd hoe het mij
zou zijn vergaan als ik bij Schip-
hol aan de slag zou zijn gegaan.”
HOE ZIET JE LEVEN ER OVER 10
JAAR UIT?
“In elk geval anders dan nu. Ik kan
over een aantal zaken in werk en
privé zelf beschikken en over een
aantal heel belangrijke dingen in
mijn leven niet. Ik heb vertrouwen
in de toekomst.”
HOE BEN JE DE WINTER
DOORGEKOMEN?
“Welke winter? Na een tijdje te
hebben stilgezeten heb ik deze
aangename winter gebruikt om
in mijn vrije tijd te hardlopen. In
de vroege winterochtend is het
strand van Kijkduin buitenaards
mooi en het hoofd peilloos leeg.”
WAT IS DE BELANGRIJKSTE
UITDAGING?
“Naar het einde van de crisis. Ik
wil graag beroepsmatig niet tegen
bezuinigingen hoeven zijn, maar
juist voor het eerlijk herverdelen
van de beperkte middelen. Niet
meer bezuinigen, maar het beste
maken van de werkelijkheid waar-
in we nu leven.”
CULTURELE TIPS?
”Ik ben lid geworden van een le-
verancier van televisieseries,
films, muziek. Ik bepaal voor een
voor mij gering bedrag mijn ei-
gen televisieavond en mijn mu-
ziek. Werkelijk fantastische te-
levisieseries; verslavend! (Net-
flix). Datzelfde ook gedaan met
muziek (Qobuz). Ik geef toe: wel
slecht voor de publieke omroep.”
MIJNVRAGEN
MIJN
VRAGEN
76
WAT IS JE LEERMOMENT
GEWEEST DE AFGELOPEN
PERIODE?
“De focus in mijn werk ligt op dit
moment helemaal op het succes-
vol tot stand brengen van de fusie
tussen CNV Publieke Zaak en CNV
Onderwijs. Een complexe kwes-
tie. Eind april heb ik mijn werk
een week onderbroken om Duits
te studeren. Ik heb gemerkt dat
ik in die week een heel ander deel
van mijn hersens heb gebruikt dan
normaal in mijn werk. Een heer-
lijk gevoel. Moe maar voldaan.”
WAT NEEM JE ZEKER MEE IN JE
REISKOFFER?
“Mijn sinaasappelpers. Ik sleep
dat ding altijd met me mee op reis
zodat ik elke dag waar ook ter we-
reld met vers sap kan beginnen.”
WAAROM IS DE SAMENWERKING
MET CNV ONDERWIJS EEN
GOEDE ONTWIKKELING?
We werken beiden vanuit het
christelijk sociaal gedachtegoed
en binnen het CNV aan de verbe-
tering van de samenleving op de
thema’s Zorg, Onderwijs en Pu-
Eric schreef in elke MijnVakbond vanaf 2009
zijn column. De redactie stelde Eric altijd een
paar persoonlijke vragen die bij zijn column
geplaatst werden. Een bloemlezing.
HEB JE EEN CONCREET
VOORBEELD VAN
BELANGENBEHARTIGING?
”Ik ben maar een tandwieltje in
een groot uurwerk van onze vak-
bondsvereniging. Ik sprak duizen-
den stakende gevangenisbewaar-
ders toe op het Spui in Den Haag.
Ik was echt boos. De staatssecre-
taris past nu zijn bezuinigings-
plannen aan. Ik hoop dat mijn
speech daaraan een beetje heeft
bijgedragen.”
MOOISTE TOESPRAAK
DE AFGELOPEN TIJD?
”Ik was onder de indruk van een
lezing van prof. dr. Govert Buijs
van de Vrije Universiteit in Amster-
dam op de Algemene Vergadering
van CNV Onderwijs. Vooral over de
inhoud van zijn verhaal over de “C”
in de wereldgeschiedenis, onze
samenleving en in de identiteits-
gebonden organisaties zoals het
CNV. Belangrijkste les: we moe-
ten elkaar – of je nu wel of niet
religieus bent - niet uitsluiten.”
BOEKEN MEE OP VAKANTIE?
”Ik koop veel boeken, nooit digi-
taal! Bij mijn favoriete (ouderwet-
se en dus goed gesorteerde) boek-
handel in Maastricht: de Tribune.
Ga er eens snuffelen! Deze vakan-
tie: in elk geval de nieuwe Stephen
King: Joyland (als ik hem zolang
kan bewaren) en Geert Mak: Rei-
zen zonder John.”
Foto:PimGeerts
76
6. Zijn credo ‘samen verder’ verdient
navolging. Snelle maatschappelij-
ke ontwikkelingen nopen tot vor-
ming van één ongedeeld en sterk
CNV. De algemeen christelijke
vakbeweging wint aan kracht door
zich onder één gezamenlijke vlag
te profileren en te positioneren.
Dat vraagt moed en durf! De leden
voelen zich al lang CNV-ers.
UITSTEKENDE DIENSTEN
CNV Connectief is de kroon op het
vakbondswerk van Eric. Hij begon
zijn loopbaan in 1987 bij de CFO,
rechtsvoorganger van CNV Publie-
ke Zaak. Als afgestudeerd veel-
belovend jurist heeft hij hoofdbe-
stuur, werkorganisatie en de leden
uitstekende diensten bewezen.
In zijn functie van hoofd Bureau
Dienstverlening vielen zijn leiding-
gevende kwaliteiten op. Zijn advie-
zen waren gedegen, scherp en van
hoge kwaliteit. In 1997 kwam hij op
verzoek tot zijn eigen verrassing in
het bestuur om het penningmees-
ter- en vicevoorzitterschap op zich
te nemen. Als persoon bleef Eric
dezelfde: vriendelijk en open voor
wie hem ontmoette, maar ook zeer
kritisch. Daarvan kan ik als be-
stuurder Publiciteit in de periode
1977 – 2005 getuigen.
Samen hebben we 28 jaar lang de
christelijke vakbeweging mogen
dienen. We kunnen terugzien op
boeiende tijden en ook spannen-
de periodes met grote acties. Het
was heerlijk om met Eric op pad te
gaan en actie te voeren. We deden
dat graag om samen met de leden
van werkgevers betere arbeids-
voorwaarden af te dwingen. En
dat lukte veelal. Ladingen materi-
aal hebben we in onze auto’s naar
actieplekken getransporteerd en
uitgedeeld. En wat hebben we een
plezier gehad dat we concurre-
rende bonden vaak het nakijken
gaven. Soms werden we formeel
teruggefloten, maar dat was voor
de bühne.
HISTORISCHE AMBIANCE
Vandaag nemen we afscheid van
je in een historische ambiance. Op
de mooiste Laan van Europa, het
Lange Voorhout in Den Haag, sta
je in Theater Diligentia voor het
voetlicht. Met op een steenworp
afstand het CAOP waar werkge-
vers en vakbonden CAO-onder-
handelingen voeren. Een ander
soort theater, waarbij op de ach-
tergrond de landelijke politiek ac-
teerde. Daar kon je je behoorlijk
over opwinden. Ook in interviews
met journalisten. Dankzij de ge-
volgde mediatrainingen, waaraan
ik met plezier mocht meewerken,
trof je de juiste toon.
Eric, het gaat je zeker lukken om
een andere baan buiten de vak-
beweging te vinden. Ook anderen
kunnen profijt trekken van jouw
talenten. Maar eerst wordt het af-
kicken. Het ga je goed, samen met
je lieve charmante vrouw Nan.
De goede herinneringen aan onze
constructieve samenwerking zul-
len we blijven koesteren.
Je vervolgt je weg, ik geef je een
wijze raad mee van de Duitse dich-
ter Heinrich Heine (1797-1856):
“In dunklen Zeiten wurden die Völ-
ker am besten durch die Religion
geleitet, wie in stockfinstrer Nacht
ein Blinder unser bester Weg weise-
rist; er kennt dann Wege und Stege
besser als ein Sehender. Es ist aber
töricht, sobald es Tag ist, noch im-
mer die alten Blinden als Wegwei-
ser zugebrauchen.”
Dammis de Geus
Oud-bestuurder Publiciteit
CFO/CNV Publieke Zaak
ONGEDEELD EN STERK CNV
KOMT ER ZEKER!
Passie, moed en doorzettingsvermogen waren nodig voor de vorming
van fusiebond CNV Connectief. Eric de Macker verdient als voorzitter
van CNV Publieke Zaak alle hulde voor het welslagen van de krachten-
bundeling van zijn bond met CNV Onderwijs.
98
7. WAAROM
“DE NIEUWJAARSDUIK”?
Wel, er zijn zeer veel parallellen
en overeenkomsten met de keu-
ze die jij vrijwillig hebt gemaakt....
niet alleen de datum van 1 januari,
neen, vooral de moed ook die ach-
ter je besluit schuil gaat. De uitda-
ging die je daarmee aangaat met
de arbeidsmarkt, de bereidheid
om je op een geheel andere wijze,
in een geheel andere sector, in te
gaan zetten voor de medemens
en de gemeenschap. Nieuwe ver-
antwoordelijkheden schuw je niet,
neen, deze zijn voor jou temeer
een uitdaging om je toekomst van-
af heden met open vizier tegemoet
te treden. Kwaliteit verloochent
zich niet, bovendien staat je be-
stuurlijke ervaring borg voor een
zeer brede inzetbaarheid.
Je sociale vaardigheden, je open
manier van communiceren, het
vertrouwen dat je uitstraalt maar
dat je ook aan mensen geeft, ma-
ken je tot een vriend/mens/col-
lega met wie het heel fijn en con-
structief samenwerken is. Met wie
brede lijnen voor nieuwe ontwik-
kelingen van organisaties kunnen
worden uitgezet, daarbij gesteund
door je brede belangstelling en
grote kennis van zaken.
Annie en ik hebben je al vele jaren
mogen kennen en gelukkig vaak
ontmoet als groot vriend. Samen
met jou en Nan hebben we vele
reizen kunnen maken....De eerste
in 2004 naar China....De klik was
uitermate groot, de belangstel-
lingssferen lopen onmiskenbaar
parallel, maar vullen elkaar tege-
lijkertijd ook aan....En ja natuurlijk
sta jij op eenzame hoogte waar het
de liefde voor het koken en lekker
en goed eten en drinken betreft.....
maar ook op dit vlak voert jouw
gevoel voor teamgeest de boven-
toon.....De keuze voor een restau-
rant “in den vreemde” is bijna al-
tijd een gemeenschappelijke keu-
ze, zeker nadat we gedurende de
dag de nodige menukaarten met
“ons vieren” hebben bekeken.....
En ja, het eten zelf, de goede wijn
en de altijd aanwezige gezelligheid
staan borg voor een memorabele
afsluiting van een met cultuur ver-
bonden dagprogramma in elk van
de vele landen en steden die we
bezochten.
Beste Eric, ik kreeg maar zo’n 500
woorden om een portret van jou te
maken......dat legt grote beperkin-
gen op, maar ik hoop dat de door
mij gebruikte “kleuren” voor jou
tot een grote mate van herkenning
leiden, tenminste zo groot als onze
wens dat je spoedig een nieuwe
maatschappelijke uitdaging han-
den en voeten mag gaan geven.
We blijven “ons vieren” in elk ge-
val vaak ontmoeten.
Annie en Cees van Overbeek
(Oud-voorzitter KOV en
CNV Onderwijs)
JOUW NIEUWJAARSDUIK
Op 1 januari vindt elk jaar opnieuw een voor velen grote uitdaging
plaats: de Nieuwjaarsduik...tienduizenden leven toe naar die voor
hen bijna magische gebeurtenis. Tienduizenden slagen er in zich-
zelf te overtreffen, een gevoel van opperste extase, voldoening en
trots straalt van vele gezichten....zeker als het bitter koud is, voelt
de sprong in het water als een enorme persoonlijke overwinning! Er
is geen noodzaak de elementen te trotseren maar ieder wil de eigen
kracht, de eigen kwaliteit onderwerpen aan de ultieme proef.
Op 29 januari 2015 neem jij afscheid na een voor jou per-
soonlijk, maar ook voor CNV Publieke Zaak, inmiddels op-
gegaan in CNV Connectief, turbulente tijd. Ons eerste con-
tact was 18 jaar geleden tijdens mijn sollicitatiegesprek bij
de CFO als beleidsmedewerker Zorg. Deze selectieproce-
dure is mij altijd bij gebleven. In de tweede ronde werden
de sollicitanten gevraagd om een presentatie te houden
over het Rijnlands Model, dit als tegenhanger van het An-
gelsaksische model. Het Rijnlands Model veronderstelt een
overheid die zich actief bezighoudt met zaken als milieu,
ruimtelijke ordening, onderwijs en sociale vraagstukken:
de sociale verzorgingsstaat. Voorts veronderstelt het een
samenwerkingsbereidheid tussen overheid, werkgevers en
werknemers. Consensus tussen partijen en stabiliteit zijn
belangrijke voorwaarden voor de technisch economische
ontwikkeling.
Een beetje technisch verhaal wellicht, maar ik weet het ze-
ker: deze presentatie en het feit dat ik daarna werd aange-
nomen als beleidsmedewerker bij de CFO, heeft de basis
gelegd voor mijn huidige carrière als HR Director.
Bedankt voor de kansen
die jij mij hebt gegeven
bij CFO/CNV Publieke
Zaak en afgelopen jaar
als lid van de Raad van
Toezicht.
Veel succes in je verdere
carrière en nog veel ge-
luk en gezondheid sa-
men met Nan.
Gemmie Hermens
Oud-beleidsmedewerker
Zorg CFO/CNV Publieke
Zaak
BEDANKT VOOR DE KANSEN
IEMAND DIE LUISTERT
EN ZAKEN OPPAKT
Ik beschouw
Eric als de ar-
chitect van CNV
Connectief. Eric
heeft zich ja-
renlang inge-
zet voor CNV
Publieke Zaak
en voor de toe-
komst van het CNV. Connectief is een
mooi bouwwerk geworden. Het had,
als het aan Eric lag, nog mooier moe-
ten worden: Een ongedeeld CNV. Be-
stuur en Raad van Toezicht waren het
van harte eens met dit toekomstsce-
nario. Dat was echter op dit moment
een stap te ver, maar die keuze zal en
moet er ongetwijfeld een keer komen,
met dank aan Eric. Ik heb op een heel
plezierige manier met Eric samenge-
werkt. Hij is iemand die zich inzet voor
een goede samenleving en de plaats
van de vakbeweging daarbij, die ge-
richt is op mensen, die luistert en za-
ken oppakt die aan de orde kwamen.
Eric dank ik voor zijn inzet en zijn sa-
menwerking. Hij mag trots zijn op
het resultaat dat er nu ligt! Heel veel
succes in jouw volgende ongetwijfeld
boeiende functie.
Ajo Duymaer van Twist
Voorzitter Raad van Toezicht
CNV Publieke Zaak
Samen bij de toegangspoort van het oude Valetta in Malta (2012)
1110
8. Na ruim 25 jaar komt er een ein-
de aan onze samenwerking en
aan de speciale band die we sa-
men in al die jaren hebben op-
gebouwd. Mooie herinneringen
waar ik met plezier aan terug
denk.
Onze kennismaking begint bij bu-
reau Dienstverlening. Ik zie je
nog binnenkomen: jong, onerva-
ren, positief en altijd in voor leut
en gezelligheid. Weliswaar maak-
te ik geen deel uit van die afde-
ling, maar onder andere vanwege
het delen van de kamer met Mir-
jam midden in het centrum van de
etage beleefde ik de hele oprich-
ting en de eerste jaren daarna in-
tens mee. Een ontzettend leuke
tijd is dit geweest, waarin collegi-
aliteit, saamhorigheid, hard wer-
ken en professionaliteit de boven-
toon voerden. Teamdagen werden
georganiseerd en leidden naar
Maastricht en de Voerstreek, door
jou georganiseerd.Ik mocht mee…
onvergetelijk! Jouw volgende stap
was leiding geven aan de afde-
ling. Het begin van je carrière bij
de bond.
KOFFERS PAKKEN
Parijs mag wat mij betreft niet
aan het lijstje ontbreken. Spon-
taan de koffers gepakt door jou,
Michael en mij en in de auto ge-
stapt. Net over de grens in België
al gestopt… voor koffie met gebak.
Niet te vermijden was dat je aan de
wieg stond van een – ook al ruim
25 jaar durende – relatie tussen
Michael en mij. Wij zijn ons ontzet-
tend bewust geweest van het heb-
ben van een relatie op het werk en
de consequenties die dat kan heb-
ben voor de omgeving. Jij hebt al-
tijd het vertrouwen gehad en ook
uitgesproken dat het geen enkele
belemmering vormde voor de sa-
menwerking door de jaren heen
in de verschillende posities die wij
met z’n allen bekleedden.
RUIMTE EN VERTROUWEN
Dan volgt er een periode waarin
we intensief met elkaar hebben
gewerkt. Inmiddels was je toege-
treden tot het bestuur en was je
verantwoordelijk voor de pennin-
gen en de werkorganisatie. Je hebt
de werkorganisatie hervormd, ge-
zocht naar een professioneel ma-
nagementteam en de overgang
gemaakt naar het werken met een
raad van toezicht. Professionaliteit
met een ziel. Daar ging het je om.
In die periode heb ik veel geleerd
doordat jij mij bij belangrijke on-
derwerpen betrok en omdat je mij
de ruimte, het vertrouwen en de
begeleiding gaf om te groeien van
secretaresse naar personeelscon-
sulent en uiteindelijk naar advi-
seur P&O.
De stap naar de functie van voor-
zitter was een logische. Onze sa-
menwerking werd uiteraard min-
der intensief, maar het vertrou-
wen wanneer we elkaar spraken
was er altijd. En dat waardeer ik
bijzonder.
Eric, woorden op papier drukken
niet uit wat we in 25 jaar samen
hebben doorgemaakt en beleefd.
Volgens mij hoeft dat ook niet. We
weten wat we aan elkaar hebben
en de herinneringen zullen blij-
ven. Ik bedank je – uiteraard ook
namens Michael - voor je vertrou-
wen en je vriendschap. Wij wensen
je het allerbeste voor de toekomst,
samen met Nan.
Jolanda van de Weijdeven
Adviseur P & O CNV Connectief
PROFESSIONALITEIT MET EEN ZIEL
de slagkracht en de collectieve- en
individuele belangenbehartiging
voor en van de leden, naar mijn
vaste overtuiging, vergroten en ten
goede komen.
KENMERKENDE KEUZE
Jij hebt gemeend niet te moeten
toetreden tot het nieuw gevormde
bestuur van CNV Connectief doch
dit te moeten toevertrouwen aan
Als ik jouw (thans beëindigde) loopbaan
bij CNV Publieke Zaak en haar rechts-
voorganger CFO kernachtig mag samen-
vatten dan kom ik tot het volgende.
Begonnen als (aankomend) jurist bij de
CFO doorgestoten tot voorzitter van CNV
Publieke Zaak en geëindigd als architect
en bestuurlijk eindverantwoordelijke van
en voor het opheffen van CNV Publieke
Zaak per 31 december 2014.
Wat betreft de opheffing van CNV Publie-
ke Zaak zou mijn conclusie kunnen zijn:
sneu, helaas, jammer. Anders gezegd:
was ik nog maar in dienst geweest om dit
(naderend) onheil te voorkomen….
Echter, mede door jouw inzet is CNV Pu-
blieke Zaak per 1 januari 2015 samen met
CNV Onderwijs opgegaan in een grotere
organisatie: CNV Connectief. Jij bent in-
spirator en mede-vormgever van de tot-
standkoming van deze fusie. De fusie zal
COLLEGIALITEIT
WAS WARME
DOUCHE
de volgende (jongere) generatie.
Deze keuze is kenmerkend voor
jou. Ik heb een groot deel van jouw
loopbaan bij CFO/CNV Publieke
Zaak mogen meemaken. De eer-
ste jaren van enige afstand. Vanaf
1996 tot einde 2007 van dichtbij als
directe collega. In die jaren ben ik
jou zeer gaan waarderen en heb ik
de ondervonden collegialiteit van
jouw zijde als een warme douche
ervaren.
Van harte hoop ik dat jij er in zult
slagen een jou passende nieuwe
functie te vinden al dan niet bin-
nen dan wel buiten de christelijke
(internationale) vakbeweging.
Het ga jou zowel maatschappelijk
als privé (samen met Nan), naar ik
hoop en verwacht, goed.
Klaas Kruithof
Oud-bestuurslid CFO /
CNV Publieke Zaak
1312
9. Mijn kennismaking met Eric da-
teert uit 2010, het jaar waarin ik
na een onderbreking van vier jaar,
terug kwam in de gelederen van
de vakbeweging. Daarvoor werkte
ik 25 jaar bij De Unie en toen trad
ik in dienst van de CMHF, een van
de vier centrales van overheids-
personeel, die samenwerken in de
CSO. Eric was toen secretaris van
dit samenwerkingsverband dat
overigens nooit een juridische sta-
tus heeft gekregen, maar daarom
nog niet minder effectief hoefde te
opereren. Dat gebeurde overigens
meer in het veld door de collega’s
die elkaar daar dagelijks treffen
op het niveau van de diverse over-
legtafels.
OP WEG GEHOLPEN
Met mijn 25 jaar vakbondservaring
in het bedrijfsleven bleek ik alras
een groentje te zijn in het kader
van het overleg met overheidsin-
stellingen en de diverse organen
die daarvoor zijn ingesteld. Eric
heeft mij daarop zeer op weg ge-
holpen, niet alleen door er op te
wijzen hoe het allemaal technisch
en organisatorisch in elkaar stak,
maar ook door de achtergron-
den daarbij te belichten. Daardoor
werden mijn aanvankelijke ver-
zuchtingen van “had ik maar weer
met echte werkgevers te maken”
langzamerhand wel wat minder. Ik
kon mij dankzij zijn inbreng gelei-
delijk wel wat aanpassen aan wat
ik nog steeds ervaar als de ambte-
lijke overlegcultuur.
In de latere jaren heeft ook Eric
met mij en anderen overigens er-
varen hoe door verdere decen-
tralisatie, een andere visie op de
overheid vanuit de politiek, en
door maatschappelijke ontwikke-
lingen, de essentie van het over-
legmodel bij de overheid geweld
is aangedaan en nog steeds ver-
der onder druk staat. Eric wist
daarbij overigens altijd met verve
te verwoorden dat de essentie van
de publieke functie, en de bewus-
te keuze die mensen maken om
in dienst van de overheid te wer-
ken. Primair in het belang van de
maatschappij, een keuze die door
de overheidswerkgevers onvol-
doende wordt gewaardeerd.
FERVENT VOORVECHTER
Met het vertrek van Eric verdwijnt
een fervent voorvechter van de er-
kenning van de ambtenaar als pu-
blieke functionaris, maar vooral
ook van de essentie van een ster-
ke overheid die in het belang van
de hele samenleving een voor-
trekkende rol zou moeten spelen.
Die een halt zou moeten toeroe-
pen aan inmiddels te ver doorge-
schoten marktwerking in sectoren
waarvoor dat op zijn gunstigst een
minder vanzelfsprekende zaak is.
Voor je steun Eric om dit alles een
beetje te leren kennen en waarde-
ren, zal ik je altijd erkentelijk blij-
ven.
Cees Michielse
Oud-Directeur CMHF
ERIC ADIEU
Normaal gesproken als aan mij een deadline wordt opgegeven voor
een artikel zorg ik er voor dat dit lang van tevoren klaar is. Dat is mij
deze keer niet gelukt omdat het verzoek om iets te schrijven in het ka-
der van het afscheid van Eric makkelijker is gedaan dan dat het door
mij kan worden ingevuld. Tegelijkertijd past het wel bij Eric om zeker
niet te vroeg iets aan te leveren. Maar ja, als het er dan ook is, moet
het van niet te weerspreken kwaliteit zijn wil je de bijdragen van Eric
tenminste evenaren. Pas toen ik mij er van bewust werd dat ik voor
dat laatste zelfs geen poging hoefde te doen, omdat die toch tot mis-
lukken gedoemd zou zijn, durfde ik de elektronische pen ter hand te
nemen.
1514
10. DANKE FÜR
DEIN
VERTRAUEN!
Gerne komme ich dem Wunsch
Deiner Kolleginnen und Kollegen
aus dem Vorstandssekretariat
nach und schreibe ein paar Zeilen
zu Deinem Abschiedsempfang.
Ich hoffe, dass es mir möglich ist
persönlich nach den Niederlan-
den zu kommen.
Ich habe Dich lieber Eric vor Jah-
ren kennengelernt, als wir Bei-
de für unsere Organisationen
CNV Publieke Zaak und DPVKOM
Deutschland gemeinsam in EU-
ROFEDOP und später in CESI ar-
beiteten. Gemeinsam mit vielen
Freunden, von denen ich Bert van
Caelenberg und Alfred Lohman
nennen möchte, haben wir immer
ein großes Gemeinverständnis für
europäische Gewerkschaftsarbeit
entwickelt. Dabei waren wir fast
immer der gleichen Meinung, dass
Europa unbedingt unabhängige
Gewerkschaften braucht, die ideo-
logiefrei sich den Arbeitnehmern
verpflichtet fühlen.
Ich möchte auch gerne an sehr
schöne gemeinsame Stunden im
Kollegenkreis zurückdenken; zu-
letzt 2010 in Scheveningen, wo uns
auch unsere Frauen begleiteten.
Ich bedauere es sehr, dass Du nun
die Gewerkschaftsarbeit verlässt
und Dich einer anderen Aufgabe
stellst. Ich danke Dir lieber Freund
für Dein Vertrauen und die überg-
roße Kollegialität. Ich wünsche Dir
für Deinen weiteren Lebensweg
nun alles Gute, viel Kraft und Leb-
ensfreude und hoffe, dass unsere
Wege sich auch in Zukunft öfters
mal kreuzen.
RELAXED AND FRIENDLY
We do not want to write 500 words about our CESI colleague Eric when it
can actually done in much less. Romain Wolff, CESI President, and Klaus
Heeger, CESI Secretary General, have spent time with Eric and his dear
colleagues on many occasions. We always came to the same conclusion:
while working with Eric and his colleagues is work, it has also been a
pleasure. Our cooperation has, since day one, been characterised by a re-
laxed, friendly, open and yet efficient manner. To be able to combine work
with pleasure is one of the best things which can happen in life. We will
miss him, and there is nothing to add to that.
Klaus Heeger and Romain Wolff
CESI
Bij deze wil ik je van harte be-
danken voor je jarenlange inzet
voor CNV Publieke Zaak en voor
het CNV als totale beweging.
Ik heb het ook gezegd bij je af-
scheid, maar als ik aan je bijdra-
ge denk, dan zie ik vooral voor me
dat moment tijdens een heisessie
van het AB waarin jij een weg voor-
waarts bepleitte om te komen tot
één CNV. De manier waarop je dit
deed, waarbij je los dacht van po-
sities en van de belangen van de
verschillende organisaties, waar-
onder je eigen organisatie binnen
het CNV, vond ik indrukwekkend.
Bij herhaling heb ik je de afgelo-
pen jaren mogen meemaken als
iemand die zeer betrokken was en
nadrukkelijk keuzes maakte die in
het belang waren van de toekomst
van het gehele CNV. Je hebt je ver-
trek ook altijd in deze termen ver-
taald in de richting van zowel je
eigen achterban als in de richting
van de collega’s binnen het CNV.
Deze opstelling siert je.
Als ik aan je denk en de rol die je
hebt gespeeld binnen het CNV, is
er nog een ander aspect aan je
functioneren, dat ik niet onver-
meld wil laten. Hierbij doel ik op
je vermogen om ook op spannen-
de momenten met gebruikmaking
van humor of relativering de sfeer
In kollegialer Verbundenheit,
Dein
Willi Russ
Zweiter Vorsitzender des dbb
beamtenbund und tarifunion
weer te laten ontdooien. Je hebt
zelf wel eens gezegd dat het je ka-
tholieke wortels zijn. Welnu, laat
ik dan in ieder geval zeggen dat ik
ook deze eigenschap zeer in je heb
gewaardeerd.
WERKEN IN BELANG
TOEKOMST CNV
Eric, ik dank je hartelijk voor de
goede en prettige samenwerking
in de afgelopen jaren en wens jou
en je vrouw alle goeds.
Met hartelijke groet,
Maurice Limmen
Voorzitter vakcentrale CNV
1716
11. We zijn 28 jaar collega’s geweest en hebben samen de geschiede-
nis van CFO/CNV Publieke Zaak meegemaakt. Ik heb je echter pas
goed leren kennen toen jij in 2009 voorzitter werd van CNV Publie-
ke Zaak. Als communicatieadviseur kreeg ik veel te maken met de
voorzitter. Woorden die me dan meteen te binnen schieten: gedre-
ven, eerlijk, vrolijk, positief, warm. In de begintijd van jouw voorzit-
terschap zaten we op maandagochtend in de ‘warroom’, op jouw
kamer. Jij daagde de communicatie- en beleidscollega’s uit onder-
werpen te noemen die ons dat weekend waren opgevallen in de
media. “Kunnen we daarmee als CNV de boer op?”, was vaak jouw
vraag. Het is prettig werken met een voorzitter die graag de media
zoekt en zich wil profileren.
‘ONDER DE PET’
Ik heb ook vele uren met jou doorgebracht in je auto waar werk- en privé-
onderwerpen elkaar afwisselden. Je had daarvoor alle aandacht. Zonder
dat het werd uitgesproken, wist je gewoon: alles wat hier gezegd wordt,
is vertrouwelijk. Onderwerpen die zeker nog ‘even onder de pet moesten
blijven’, deelde jij met de communicatieadviseurs. Dat overkwam mij bij-
voorbeeld op de dag dat jij een gesprek had met jouw collega Helen van
den Berg van CNV Onderwijs (mei 2013). Op een terras vertrouwde jij mij
toe dat er naar alle waarschijnlijkheid een fusie zat aan te komen van Pu-
blieke Zaak en Onderwijs. Jij wilde dit graag met mij delen en we weten
hoe het gelopen is: CNV Connectief kwam tot stand! Ik heb dat enorm in
jou gewaardeerd. Geen geheime agenda’s, maar open kaart! En vertrou-
wen dat ik dit nieuws uiteraard niet zou delen met anderen.
JE MOET WEL
GEK ZIJN!
Grote waardering heb ik zeker hoe jij de Algemene Vergaderingen leidde.
Jij was daar als de bekende vis in het water. Een enorme drive, grote dos-
sierkennis en betrokkenheid bij het wel en wee van de bond. Jouw ide-
alisme voor een betere samenleving zag je ook vaak terug in je opening
van de Algemene Vergadering. Wat enorm veel indruk op mij maakte was
de tekst ‘Je moet wel gek zijn’. Dat ‘gek zijn’ slaat dan op mensen die blij-
ven geloven dat “wij de gang van de wereld – al was het maar een beetje
- kunnen keren.” Ver weg van het cynisme en het chagrijn dat je al zo veel
om je heen hoort. In de tekst komen dan allerlei historische (soms bijbel-
se) personen voorbij tegen wie gezegd is dat ze wel gek moeten zijn. Ook
tegen mensen uit onze tijd. “Tegen de manifestanten in Brussel, tegen de
kopers van wereldwinkelkoffie, tegen de dwaze moeders op het plein, te-
gen de vakbondsman die oproept tot actie, tegen allen die zich niet neer-
leggen bij hoe het nu is, tegen allen die blijven geloven in de geduldige
kracht van kleine stappen in een grote droom. Ze zijn in goed gezelschap,
de gekken die blijven geloven in een nieuw begin.” Ik heb de tekst op het
uitgeprinte A4tje altijd in mijn la bewaard…..
TIJD VOOR NIEUWE GENERATIE
Jij hebt nu een start gemaakt met je eigen nieuw begin. Ook dit karakte-
riseert jou. Toen de fusie tussen Publieke Zaak en Onderwijs steeds dui-
delijker werd, heb jij in december 2013 voor jezelf besloten geen deel uit
te maken van het nieuwe bestuur. Je hebt later gezegd dat het tijd wordt
voor een nieuwe generatie vakbondsbestuurders. “Ik hecht niet aan het
pluche”, zei je in je afscheidsinterview met mij in MijnVakbond van de-
cember 2014. Dat noem ik lef. Ik wens je alle succes in de toekomst toe!
Het was een feest om met je te werken en ik wil je daarvoor heel hartelijk
danken!
Jan Spijk
Communicatieadviseur/Tekstschrijver CNV Overheid & Publieke Diensten
1918
12. Ze werkte 27 geleden bij de Al-
bert Heijn en maakte om op
haar werk te komen dagelijks
een rit met de bus, vaak met
dezelfde lijn. Ze werd door een
van deze chauffeurs aan het
denken gezet toen die haar op-
riep te solliciteren bij het GVU
als buschauffeur. “Het GVU
was toen echt een mannen-
bedrijf en ze zochten bewust
vrouwelijke buschauffeurs. Ik
was toen wel bezig mijn rijbe-
wijs voor een vrachtauto te ha-
len. Ik had ook toen al een klik
met grote voertuigen.” Rian van
Gelder was dan ook heel blij dat
ze werd aangenomen al vonden
sommige passagiers dat hele-
maal niets. “Je kunt het mis-
schien niet geloven, maar som-
migen wilden echt geen busrit
maken als er een vrouw ach-
ter het stuur zat. Soms wacht-
ten ze net zolang totdat er een
mannelijke chauffeur met de
bus kwam aanrijden. Dat is
nu totaal anders. Ik krijg vaak
van passagiers een compli-
ment voor mijn rijstijl. Ze zeg-
gen dan: je bent één met de bus
en rijdt beter dan je mannelijke
collega’s. Ja, dat doet je goed.”
BUSCHAUFFEUR = TROTS!
Het viel de delegatie van CNV
Publieke Zaak op dat de bus-
chauffeurs bij het GVU bijzon-
der trots zijn op hun baan. Ook
Rian van Gelder geniet van
haar werk en noemt het GVU
verder ook een sociaal bedrijf.
“Je wordt altijd goed gehol-
pen. Na een ziekte kun je aan-
gepast werk krijgen en je kunt
met vragen of problemen al-
tijd bij je chef terecht. Daar-
om blijven mijn collega’s en ik
het bedrijf ook trouw. Verder is
buschauffeur gewoon een hele
mooie baan. Ik vind het leuk om
met mensen om te gaan en als
buschauffeur heb je een beetje
je eigen winkeltje. Ik vind auto
rijden nu eenmaal heerlijk.
Het is een geweldig gevoel dat
je met 25 meter bus achter je,
door de stad mag rijden. Soms
is het millimeterwerk in smalle
straatjes als er veel geparkeer-
de auto’s in de straat half bui-
ten de vakken staan. De spie-
gels van de bus zijn daarom
enorm belangrijk.”
Ze heeft in haar loopbaan wei-
nig last gehad van agressie.
“Het is ook een beetje hoe je
met mensen omgaat. Ik begin
altijd met een goedemorgen en
kijk de mensen met een open
blik aan. Natuurlijk gebeurt er
wel eens iets. Nu zie je men-
sen wel eens worstelen met de
OV chipcard en zijn ze niet al-
tijd even vriendelijk. Ik ben één
keer bedreigd, maar dat is al
heel lang geleden. Het gaat je
niet in de koude kleren zitten
en heeft veel impact. Gelukkig
was de politie snel ter plekke
en konden ze de jongen oppak-
ken.” Humor is ook een belang-
rijk instrument vindt Rian. Toen
iemand vroeg hoe de bus rijdt,
antwoordde ze: “Nou hij stuurt
een beetje zwaar, maar verder
rijdt die wel lekker.”
Terwijl Eric les krijgt op de in-
structiebus, wordt de rest van
de delegatie rondgeleid door
Hans Stam en Ton Knoope. Het
bedrijf is veel meer dan alleen
de busroutes in en rond de stad
rijden. In de enorm grote tech-
nische ruimte wordt gesleuteld
aan bussen, is een tankstati-
on en een wasstraat. Na elke
10.000 kilometer worden alle
stoelen uit de bus gehaald en
schoongemaakt. Allemaal din-
gen waaraan je niet denkt als je
een busrit maakt.
GESLAAGD!
En dan komt daar de bus aan
met een glunderende Eric de
Macker achter het stuur. De in-
structeur is zeer positief over
zijn leerling. Hij vertrouwt er op
dat de CNV Publieke Zaak voor-
zitter de bus naar Hoog Catha-
rijne kan rijden. “Ach”, relati-
veert Eric zijn busles “dit is een
andere manier van besturen.”
En de instructeur krijgt gelijk:
een kwartiertje later parkeert
De Macker de bus achter het
drukke Centraal Station van
Utrecht. Geslaagd!
Rian van Gelder achter het stuur
bij het GVU (foto Ton Borsboom)
Rian van Gelder is een van de zestig vrouwelijke buschauffeurs bij
het Utrechtse vervoerbedrijf GVU (10% van het aantal buschauffeurs).
De tijd dat passagiers niet in een door vrouwen bestuurde bus wilden
stappen, is allang voorbij. “Passagiers vinden dat vrouwen een bus
beter besturen”, aldus een trotse Rian. Tekst Jan Spijk
DE JONGENSDROOM
VAN ERIC DE MACKER
MIJNVAKBOND december 2012
De collega’s van Eric de Macker
hadden een origineel cadeau
bedacht voor zijn 25-jarig jubi-
leum bij de bond: een instruc-
tie op de lesbus van OV-bedrijf
GVU. Voorzitter Ton Knoope,
voorzitter van de bedrijfsleden-
groep van GVU, is bijzonder in
zijn nopjes met het bezoek van
de CNV-delegatie. “GVU is een
pareltje aan onze kroon”, aldus
De Macker.
Een jongensdroom van voorzitter Eric de Macker kwam in oktober
uit. Hij mocht in een bus van het GVU in Utrecht collega’s door de
stad rijden. Hij had niet alleen een vermakelijke dag, maar raakte
ook onder de indruk van het vak van buschauffeur.
2120
13. met elkaar problemen bespreken
en naar mijn mening een bijdra-
ge aan een oplossing leveren. Aan
onze samenwerking kwam een
eind toen ik vrij abrupt in juli 2011
opstapte als voorzitter. Toch is het
contact gebleven, al was het maar
doordat ik door mijn huidige activi-
teiten nog steeds in de wereld van
arbeidsverhoudingen rondloop.
VAKBONDSVIRUS
Eric, op het moment vanhetschrij-
ven van dit stuk heb ik je alleen
heel even telefonisch gesproken.
Ik ben dus erg benieuwd wat 2015
en verder voor jou gaat brengen.
Eén ding weet ik zeker. Al je een-
maal besmet bent met het vak-
bondsvirus gaat dat nooit hele-
maal weg. Maar tegelijkertijd is er
ook een andere wereld. Ik weet ze-
ker dat jij met jouw kwaliteiten ook
je weg zult vinden in die andere
wereld waarbij je vakbondserva-
ring je nog vaak te pas zal komen.
Eric, ik stel voor dat wij binnenkort
als oud-voorzitters maar eens kof-
fie gaan drinken. Dan gaan we niet
alleen terugkijken maar vooral
vooruitkijken. Voor nu wens ik je
het allerbeste, zowel zakelijk als
privé en bedank ik je heel hartelijk
voor de fijne samenwerking. En…..
de wereld is klein…..Tot ziens!!!
Edith Snoeij
Oud-voorzitter AbvaKabo FNV
Aan de samenwerking met Eric
heb ik als voormalig voorzitter van
AbvaKabo FNV alleen maar goede
herinneringen. Ik was al voorzitter
toen Eric mijn collega-voorzitter
bij CNV Publieke Zaak werd. Wij
kenden elkaar al langer en heb-
ben vrij snel na zijn benoeming tot
voorzitter een ‘kennismakingsge-
sprek’ gehad. Onderwerp was voor
ons, hoe zorgen we ervoor dat wij
als bonden op de werkvloer en aan
de CAO-tafel vooral samenwerken
en elkaar niet tegenwerken. Want
dat laatste gebeurde nog weleens.
Niet zo verwonderlijk, onderhan-
delaars vinden altijd dat zij het het
beste weten en dan ben je vaak
niet alleen kritisch naar werkge-
vers maar ook naar andere col-
lega’s. Tot een bepaalde hoogte
is dit goed en houdt dit je scherp,
maar soms was het in onze secto-
ren bijzonder contraproductief. En
dat moest wat ons betreft veran-
deren.
PERSOONLIJKE SFEER
En volgens mij is dat gelukt. Hoe?
Heel eenvoudig. In de eerste plaats
kunnen Eric en ik het in de per-
soonlijke sfeer goed met elkaar
vinden. Dat helpt altijd. Een ge-
sprek over werk werd altijd afge-
wisseld met een gesprek over een
van onze vakanties of gewoon an-
dere maatschappelijke onderwer-
pen die op dat moment speelden.
We maakten gewoon heel zake-
lijke afspraken. Wij waren altijd
bereikbaar en benaderbaar voor
elkaar. Problemen waren er om
op te lossen en wij moesten ons
hoofd koel houden. We vallen onze
collega’s niet af, maar voelen ons
wel verantwoordelijk voor zoveel
als mogelijk gezamenlijk optrek-
ken met respect voor onze ver-
scheidenheid.
En het moet gezegd worden. Wij
hebben helemaal niet zo vaak de
koppen bij elkaar hoeven te ste-
ken maar als het nodig was kon-
den wij altijd in een goede sfeer
SAMENWERKEN,
NIETTEGENWERKEN
Tijd voor verandering, tijd voor vernieuwing, tijd voor meer
samenwerking, tijd om opnieuw helderheid te geven over
waar het CNV en waar de bonden van het CNV voor staan en
tijd voor één (ongedeeld) CNV. Zomaar een aantal punten
die de agenda van jou en mij als collega voorzitters van bij
het CNV aangesloten bonden de afgelopen paar jaar sterk
mede bepaald hebben. Voor jou betekent het voor nu CNV
Connectief. Een versterking van de belangenbehartiging
in de collectieve sector. Voor jou ook een ‘organisch’ mo-
ment om een punt achter jouw loopbaan bij het CNV te zet-
ten. Voor jou betekent het dus ook een andere weg inslaan,
andere dingen gaan doen. Het kan volgens mij niet anders
(gelet op jouw lange ervaring in een bij uitstek ‘mensen or-
ganisatie’ als het CNV) dan dat jij de kant van het publieke
domein, de kant van het voor en met mensen werken op zult
gaan. Alles bij elkaar een begrijpelijke, maar zeker ook dap-
pere keuze. Maar, al die ‘tijd voor’ dingen zijn nog niet af.
Dat vraagt nog de nodige inzet, inzet die jij ongetwijfeld met
meer dan gemiddelde belangstelling zult blijven volgen.
OPRECHTE OVERTUIGING
Eric, ik had het al over dapper. Dat
brengt mij bij de manier waarop
CNV Publieke Zaak de afgelopen
jaren onder jouw leiding het werk
oppakte. Duidelijk vanuit eigen op-
vattingen en overtuiging over wat
belangenbehartiging van werkne-
mers zou moeten inhouden. Dat
betekende soms ook andere keu-
zes maken dan de conculega’s en
dat wordt niet altijd in dank af-
genomen. Maar toch werden die
keuzes vanuit de oprechte overtui-
ging van het belang voor de werk-
nemers, de leden, gemaakt. Dat is
iets wat jij zeker ook op jouw conto
kunt schrijven.
Eric, wij weten al heel lang van el-
kaars bestaan en kennen elkaar
meer persoonlijk ook al heel lang.
Zowel in jouw periode als voorzit-
ter, maar ook als penningmeester
van CNV Publieke Zaak hebben wij
in directe zin met elkaar samen
gewerkt. Ik moet eerlijk bekennen
dat jij ondanks die twee functies
toch ook altijd wel ‘de jurist’ bent
gebleven. Afkomst verloochend
zich natuurlijk niet. Dit betekende
dat jij altijd groot belang zag in het
goed en adequaat registreren van
afspraken die gemaakt werden.
Helderheid daarover is natuurlijk
van wezenlijk belang. Ik realiseer
mij dat aan mijn kant dat een tik-
je minder ontwikkelde ‘kwaliteit’
is en beschouwde jouw inbreng
ERIC IS RECHT DOOR ZEE
wat dat betreft dan ook altijd als
complementair. Een andere ge-
waardeerde eigenschap was dat
jij zaken recht door zee wenste en
wilde aanpakken. Wij hebben daar
ook samen meerdere malen onze
opvattingen over gewisseld en
vaak bleek dat wij wat dat betreft
goed op één lijn uit wisten te ko-
men. Dank voor die collegiale sa-
menwerking.
Tijd nu voor jou om de bakens te
verzetten. Tijd voor persoonlijke
verandering. Tijd voor die andere
dingen. Eric, nogmaals alle succes
daarbij toegewenst en wij gaan el-
kaar vast nog zien!
Dirk Swagerman
Voorzitter CNV Dienstenbond
2322
14. TROSSEN
LOS
Eric de Macker verlaat het CNV
na een lange carrière in de vak-
bond. Zijn eigen toekomstvisie
met betrekking tot ‘zijn bond’
CNV Publieke Zaak, leidt uitein-
delijk tot zijn eigen vertrek. Ik
herinner mij de Algemeen Be-
stuur vergadering waarin hij tot
ieders verrassing aankondigde
te willen streven naar een fu-
sie van zijn bond met CNV On-
derwijs. Midden in het proces
dat gestart was met de oprich-
ting van de Task Force Toekomst
CNV, kondigde Eric deze fusie
aan. Saillant detail in dit proces
is dat het juist CNV Onderwijs
was dat haar zelfstandigheid ook
in de toekomst wilde behouden.
Het moet dus mede aan de over-
tuigingskracht van Eric en het
goede evenwicht tussen geven
en nemen in dit proces te danken
zijn dat deze fusie binnen korte
tijd is afgerond en heeft geleid
tot CNV Connectief.
COMPLIMENT
Vanafhetbeginvanditprocesheeft
Eric aangegeven dat hij plaats zou
maken als deze fusie tot stand
kon worden gebracht. Een compli-
ment aan hem is dan ook op deze
plek zeer op zijn plaats! Eric heb
ik leren kennen als voorzitter van
de vertrouwenscommissie die in
2010 op zoek was naar een nieuwe
voorzitter van de vakcentrale CNV.
Dat ben ik toen geworden omdat
(opnieuw) gezocht werd naar een
man/vrouw ‘van buiten’. Voor mij
was dat de start van een boeiende
periode in de wereld van vakbond
en polder. “We gaan de ramen en
deuren openzetten en aan de slag
met de vernieuwing van het CNV”,
sprak Eric bij de presentatie van
de nieuwe voorzitter aan de pers
in april 2010. Een gewaagde uit-
spraak in een wereld die ik zelf
leerde kennen als een behou-
dende omgeving waarin eerder
gedacht wordt in ‘stapjes’ dan in
‘sprongen’ waar deze tijd mijne in-
ziens wel om vraagt.
Eric en ik deelden het beeld van
het ene ongedeelde CNV om zo
een slagvaardige en moderne be-
weging in te richten die een eigen-
tijds antwoord zou kunnen geven
op de ontwikkelingen op de ar-
beidsmarkt van vandaag. Leden
zijn immers allang lid van ‘het
CNV’ terwijl vele bestuurders nog
bestuurder zijn van een van de
aangesloten bonden......
Natuurlijk, structuur is niet het
belangrijkste, de inhoud moet
centraal staan. ‘Wat heeft een
vakbond de moderne ‘werker’ te
bieden en hoe spreekt zij nieuwe
generaties aan en weet zij die te
overtuigen van nut en noodzaak
van een goede manier van organi-
seren en bundelen van de krach-
ten? Rond die vragen wisten Eric
en ik elkaar vaak te vinden, even-
als in het ongeduld met betrek-
king tot het tempo waarin dit ver-
nieuwingsproces zich voltrok/vol-
trekt. Samen met Helen van den
Berg van CNV Onderwijs en hun
collega’s heeft Eric een belangrij-
ke stap voorwaarts weten te ma-
ken en dat verdient nogmaals een
compliment.
NIEUWE BESTEMMING
Hij maakt nu de trossen los en gaat
op zoek naar een nieuwe bestem-
ming. Dat is met recht een avon-
tuur als je zo lang binnen de bond
werkzaam bent geweest. Ik dank
Eric voor de samenwerking die ik
in mijn voorzittersperiode mocht
ervaren en wens hem alle succes
toe in zijn nieuwe toekomst. CNV
Connectief en overige CNV-bon-
den wens ik toe dat die vernieu-
wing voortgang zal vinden in een
tempo dat past bij de urgentie van
deze tijd!
Jaap Smit
Voorzitter CNV Vakcentrale
2010-2014
2524
15. Ontdek wat onze zwakte is, dat is
negativiteit. Wat er aan negativi-
teit in je huist moet je zien uit te
bannen en achter je laten, want
anders kun je geen kind van God
zijn. Die zwakte is dat je klaagt en
onder leed gebukt gaat. Zorg dat
daarvoor geen plaats meer is. Niet
dat je blind moet worden voor wat
er niet klopt in jezelf of de wereld,
maar dat je erover klaagt en eron-
der gebukt gaat, moet je achter je
laten.1
Nooit moet je voor iets bang zijn
zolang je bedoelingen oprecht
zijn. En ook moet je niet ontmoe-
digd raken wanneer het je niet of
maar ten dele lukt die goede be-
doelingen in woorden of daden om
te zetten. Met een echt goede wil
hoef je niet te denken dat je ver af-
staat van het juiste leven, en het
is iets dat niets of niemand van je
kan afnemen. Richt je dan op het
hier en nu. 2
FRANCISCUS
De Dominicaan zegt het in wer-
kelijkheid natuurlijk diepzinniger
en dus snap ik er waarschijnlijk
maar een beetje van. Daarom ben
ik te rade gegaan bij Franciscus
en dacht beide bovenbedoelde lij-
nen samen gevonden te hebben
in een eenvoudig verhaaltje uit de
14e eeuw...
Franciscus liep in de winter eens
met Leo van Perugia naar Assisi
door kou, regen en een ijzige wind.
Op een gegeven moment zei hij:
weet je Leo wat echt geluk is? Nee,
zei Leo. Nou, zei Franciscus: stel
dat van alle kanten nieuwe leden
zich melden voor onze broeder-
schap, duizenden, tienduizenden,
dan is dat het geluk niet. Even la-
ter begon hij opnieuw: stel dat een
broeder ons zo meteen tegemoet
komt en meldt dat alle bestuur-
ders van het volk en alle geleerden
tot onze groep zijn toegetreden.
Dan is dat het geluk niet. Weer
even later: stel dat wij alle blinden
ziende maken en alle kreupelen
lenig, en dat we overal alle con-
flicten kunnen beslechten zodat
iedereen met elkaar in vrede leeft.
Dan is dat het ware geluk niet. En
stel dat alle stadsbesturen naar
mijn oproep van de afgelopen we-
ken luisteren om voer voor de vo-
gels op de wegen te strooien zodat
onze gevederde zusters en broe-
ders de winter goed doorstaan. Als
dit en alles wat ik hiervoor zei al-
lemaal gebeurt, dan is dat de ware
vreugde niet. Nadat Franciscus
zo nog een tijdje was doorgegaan
hield Leo stil en zei: oké Francis-
cus, maar wat is het ware geluk
dan wel? Ik denk, zei Franciscus,
aan als wij straks bij het verblijf in
Santa Maria degli Angeli komen
dat we zelf gesticht hebben, door-
weekt, koud en hongerig. En als
we dan kloppen en de portier zegt:
wie zijn jullie! En als ik me dan be-
kend maak en zeg: doe open, wij
horen bij jullie. En hij zegt: dat is
niet waar, en als het waar zou zijn
dan nog hebben we jullie niet no-
dig! En dat hij op ons aandringen
alleen maar kwader wordt en er
anderen bij gaat halen om ons te
verjagen en zegt: ga maar naar de
bedeling en vraag daar maar een
hap eten. Weet je Leo, als wij dan
ons geduld bewaren en niet kwaad
worden, ik zeg je dat daarin het
ware geluk bestaat en de echte
vreugde.3
De weg gaan is vast belangrijker
dan aankomen of vertrekken. Be-
dankt voor de goede jaren samen,
het ga je goed en zoals laatst be-
sproken: tot ziens!
Ron Reijsbergen, Beleidsadviseur
CNV Overheid & Publieke Diensten
DE WEG GAAN
IS BELANGRIJKER DAN
AANKOMEN
Wat te zeggen, en dan wel zo dat niet gebeurt wat je laatst zei, dat
de mensen je toespreken alsof je het aardse reeds voor het eeu-
wige hebt gewisseld? Zoekend naar verbanden die iets tonen van
hetgeen je in mijn ogen bijdraagt aan onze wereld, kwamen de vol-
gende bouwstenen boven: enerzijds de lat voor jezelf hoog leggen,
anderzijds aanvaarden wat is en daar ook genoeg aan hebben, plus
Die Deutsche Sprache und Meister Eckhart. Deze elementen vond
ik mooier gekenschetst dan ik het kan bij de Meester zelf in de vol-
gende twee vrij geformuleerde citaten.
1
Preek 31: Videte qualem caritatem dedit nobis pater
2
Reden der Unterweisung, 10
3
Fioretti, viii
2726
16. TWINTIG
JAAR
IN ÉÉN A4
In Leiden leren ze je “in de
beperking herkent men de
meester“ (Tilburg is uiter-
aard wat wolliger), maar dit
keer is het een moeilijke op-
gave om een intensieve sa-
menwerking van ruim 20 ja-
ren in één A4 te beschrijven.
Onze collega’s werden er wel eens
moe van als wij (weer) daar over
spraken. Maar een aanleiding was
vaak snel gevonden, ik noem er
een paar.
Een door de Scheveningse storm
afgewaaide deur van de Renault
14 die je net had gekocht; de vraag
nemen ‘wij’ een Alfa; leasen wij de
auto; waarom krijg jij je geld niet
van Biezeman voor de ingeruil-
de auto; waarom neem je “bos-
wachtersgroen” voor de 156; is
een ‘Japanner’ degelijker dan een
‘Duitser’? Deze vragen en keuzes
leidden regelmatig tot mij misse-
lijkmakende proefritten, waarin
jij met veel bravoure de auto in-
tensief testte, met de slipproef in
Vlietlanden als hoogtepunt, daar-
na eindigend met een broodje to-
nijn bij ‘Sallo’s’.
Terugkijkend op ons samenwer-
ken, denk ik aan het plezier, de
vrolijkheid, de intensiteit en het
vertrouwen die deze tijd kenmerk-
ten en daar bedank ik je voor!
VOORUITKIJKEN
Geen idee wat je straks gaat doen.
Ik weet nog wel een goed restau-
rant in de buurt van Florence met
een paar mooie klassiekers in de
tuin; als je daar gaat koken, com-
bineer je een aantal vaardigheden
en interesses die je hebt. Ik wens
je, na jouw moedige besluit om te
vertrekken, een mooie toekomst
met veel werkplezier hier of elders
in Europa!
Paul Koeslag
Oud-voorzitter CNV Publieke Zaak
TERUGKIJKEN
Ik heb je van dichtbij zien groeien
van de pas afgestudeerde jurist
tot de voorzitter die nu afscheid
neemt. Dat was een voorspoedig
lopend proces, waarin je voor je-
zelf en voor de organisatie soms
moeilijke besluiten hebt genomen.
In de eerste jaren heb ik je leiding
gegeven en daarna gecoacht, wij
hebben heel veel gesproken en
‘gespard’. Samen (en met Klaas!)
hebben wij regelmatig voor hete
vuren gestaan, al dan niet zelf
aangestoken, en deze bedwongen.
Je hebt nieuwe wegen gezocht en
gevonden voor de Nederlandse en
Europese vakbeweging, waarvan
de fusie met CNV Onderwijs een
prachtig resultaat is.
Hiernaast hadden wij gemeen-
schappelijke interesses zoals lek-
ker eten, auto’s en Italië.
Embargo tot 29 januari 2015, 16.00 uur
INSPIRERENDE VOORZITTER DE MACKER
NEEMT AFSCHEID
Het is vandaag donderdag 29 januari, de dag dat er afscheid genomen wordt van Eric
de Macker, voorzitter van CNV Publieke Zaak. Het is geen treurige dag, integendeel.
Het is een dag waarop Eric vol vertrouwen naar de toekomst kijkt. “Nu het bijna zover
is, zie ik er erg naar uit een nieuw werkzaam leven te beginnen buiten de
vakbeweging”, schreef Eric in zijn laatste column voor het ledenmagazine Mijn
Vakbond.
Voor het zover was heeft Eric met veel enthousiasme de ‘samenwerkingsklus’ tussen
CNV Publieke Zaak en CNV Onderwijs geklaard. CNV Connectief is een feit. En
daarmee is het vertrek van Eric ook een feit. Hij bedankt in zijn laatste column
“iedereen voor het vertrouwen dat in mij gesteld is.”
Vertrouwen
Woordvoerder Tiny Romkema van (voorheen) CNV Publieke Zaak wil vooral ook Eric
bedanken voor zijn vertrouwen in haar. “Eric is een inspirerend persoon om mee te
werken. Hij weet altijd veel enthousiasme te creëren, soms voor de meest wilde
ideeën. En hij is bovendien iemand die je aanzet tot nadenken en je af en toe op een
ander (beter!) spoor zet. Én, heel belangrijk, hij is iemand bij wie je aan kunt kloppen
en in alle vertrouwen zaken kunt bespreken. En dat is geen eenrichtingsverkeer, maar
gaat over en weer.”
Eric gaat zijn leven opnieuw inrichten en werk is daarbij heel belangrijk, zo schrijft hij
in zijn al genoemde column. “Ik gun je een pracht van een baan en een pracht van een
toekomst”, zegt Tiny. “Met ontzettend veel plezier heb ik met je samengewerkt. Veel
gedaan en veel geleerd! Hartelijk dank daarvoor!”
Voor nadere informatie
Woordvoerder Tiny Romkema, dat kan in dit geval via de privémail:
tinyromkema@gmail.com
Persbericht
BESTEMD VOOR DATUM
Sociaal-economische redactie 19 januari 2015
2928
17. OPEN EN EERLIJK!
Jeetje Eric, Nu is het toch echt zo-
ver. Je bent voorzitter af. Het zal
wel een dubbel gevoel zijn na zo’n
lange carrière bij de bond. Jam-
mer om alles achter je te laten.
Maar toch ook met een goed ge-
voel terugkijken. Enige opluchting
in het kunnen loslaten van de ver-
antwoordelijk als voorzitter in een
turbulente tijd. En met veel zin en
vol optimisme een nieuwe stap
maken.
Ik wil graag van de gelegenheid
gebruik maken om nog wat over
jou te zeggen in dit stukje. Want
daar draait het per slot van reke-
ning om in je eigen glossy. Alle
karakterschetsen die me te bin-
nenschoten heb ik voor je in een
Wordcloud gezet; het waren er zo-
veel. Je bent in ieder geval niet in
een paar woorden samen te vat-
ten. De vorm van de Wordcloud
zegt wel voldoende. Wellicht dat
het er in de tijd van je pensionering
nog eens van komt.
DIRECT EEN KLIK
Eric, we hebben zo’n zes jaar sa-
mengewerkt. De ene periode wat
intensiever dan de andere, maar
toch zes jaar is niet niks. Voor mij
in ieder geval niet; het behelst toch
zo’n tweederde van mijn werk-
zame leven. Voor jou een minder
groot deel, maar tijdens je voor-
zitterschap moest je het met mij
doen. Ik herinner me nog goed dat
jij aanwezig was bij mijn sollicita-
tiegesprek. Je had een nogal ob-
serverende en vrolijke blik van-
achter dat zwarte montuur. We
hadden in ieder geval direct een
klik.
In het begin was het voor ons al-
lebei aftasten. Wat hebben we
aan elkaar en hoe kunnen we het
beste met elkaar omgaan? We
zijn in ieder geval altijd erg open
naar elkaar geweest. Je hebt me
wel eens verteld dat je er het eer-
ste jaar aan twijfelde of ik het zou
redden bij de bond, maar dat ik na
de geboorte van Linne veel sterker
terugkwam. Die eerlijkheid heb ik
enorm in jou gewaardeerd. In je
eerlijkheid en drive kon je ook wel
eens wat minder tactische opmer-
kingen maken; maar ook dat kon
ik je teruggeven. Je bent een men-
selijke bestuurder en dat waar-
deer ik zeer.
Ik kijk in ieder geval terug op een
mooie tijd en een goede samen-
werking. Ik hoop dat je ook in je
vervolgstap voldoening zult vin-
den. Houd die menselijkheid daar-
in vast! Ik hoop je in de toekomst
nog eens te zullen treffen.
Liefs,
Sinja Douwes
Beleidsadviseur CNV Zorg &Welzijn
Langzaam wennen we er aan. De
bond gaat verder en vindt zijn weg
zonder jou Eric. En dat getuigt van
lef en leiderschap. Je hebt CNV
Publieke Zaak niet alleen ontwik-
keld en verder gebracht en het
meest vergaande besluit geno-
men: fusie en opheffing. CNV Pu-
blieke Zaak was daar mee, in een
sector die niet bekend staat om
zijn vernieuwing, koploper. Je hebt
het ook aangedurfd de volgende
generatie aan het roer te laten
en zelf een nieuw pad in te slaan.
Jouw focus was gericht op de ver-
anderingen in de maatschappij en
ons antwoord daarop en de laatste
jaren ook steeds meer op het in-
ternationale vakbondswerk.
MAASTRICHTSE ROOTS
Persoonlijk wil ik je echter ook be-
danken Eric. We kennen elkaar al
meer dan twintig jaar, hebben de-
zelfde Maastrichtse roots en be-
grijpen elkaar met een half woord.
De echte samenwerking begon
toen jij bij mijn benoeming tot ma-
nager mijn baas werd en werd
heel intensief de laatste vijf jaar
in het bestuur van CNV Publieke
Zaak. Wat werken met jou zo mooi
maakt is dat je werkt op basis van
vertrouwen, ruimte laat en oog
hebt voor een ander. Je creëert
een informele sfeer en stuurt op
hoofdlijnen. Het was iedere keer
weer een verademing met jou bij
te praten en oplossingen voor pro-
blemen door te nemen. Veel heb
ik van je geleerd. We hebben sa-
men erge en mooie dingen mee-
gemaakt. Onder jouw leiding heeft
het bestuur van CNV Publieke
Zaak als een hecht team, op een
ontspannen manier, doelgericht
gewerkt. Wat we wilden hebben
we kunnen bereiken. We hebben
hard gewerkt en tegelijkertijd veel
plezier gehad.
Je hebt andere mensen en organi-
saties veel te bieden. Ik hoop voor
hen dat ze jou snel leren kennen!
Voor jou en Nan wens ik alle, alle
goeds, geluk en gezondheid.
Bedaank!
Patrick Fey
Voorzitter CNV Overheid &
Publieke Diensten
RUIMTE EN OOG VOOR DE ANDER
3130
19. “IK HECHT NIET
AAN HET PLUCHE”
Eric de Macker (54) vertrekt als voorzitter CNV Publieke Zaak
Het was voor velen een verrassing: voorzitter Eric de Macker is geen kandidaat voor het Bestuur van de
nieuwe vakbond CNV Connectief (fusie tussen onze eigen bond en CNV Onderwijs). Hij stopt per 1 januari
2015 als voorzitter. In een persoonlijke mail aan alle medewerkers schreef hij eind september: “Het is tijd
dat een nieuwe generatie bestuurders de fakkel overneemt.” Tekst Jan Spijk
In het Italiaanse restaurant Vino e
cuccina in de Haagse binnenstad
is het rond lunchtijd al druk. Er
klinkt Italiaans en Engels, borden
rinkelen, bestek wordt op de tafels
gelegd en de kok heeft het druk
in de keuken. Toch geeft hij Eric,
die hier vaker komt, even de hand.
Eric heeft dan nog enkele weken
te gaan als voorzitter van CNV Pu-
blieke Zaak. Zijn gevoel? “Ik voel
me vrij en heb veel energie gekre-
gen door mijn beslissing. Aan de
andere kant is er ook de realiteit:
ik moet aan de bak voor een ande-
re baan. Dat zorgt ook voor span-
ning.”
Bij je aantreden zei je dat deze
functie echt anders is. Kun je dat
uitleggen?
“Als voorzitter sta je er echt alleen
voor. Dat maakt het anders dan
dat je bestuurslid bent. Je voelt de
verantwoordelijkheid tot in je te-
nen. Dat maakt het ook eenzaam.
Soms ben je de laatste boei. Op
mijn bureau ligt nu een boze brief
van een werkgever over een con-
flict met een bestuurder. Ik krijg
dan het verzoek: los het op. Of
neem het zorgakkoord. ’s Nachts
ben je dan nog aan het bellen met
de staatssecretaris. Uiteindelijk
heb ik het besluit genomen dat we
het zorgakkoord zouden tekenen.
Dat doe je helemaal alleen.”
Wat was de rode draad in je voor-
zitterschap?
“Bouwen en binden is zeker de
rode draad. Bij mijn aantreden
was het crisis in het CNV. Ik werd
voorzitter van de selectiecom-
missie en we gingen op zoek naar
een nieuw CNV-bestuur. Dat luk-
te. Vervolgens heeft CNV Publie-
ke Zaak onder mijn leiding enorm
hard getrokken aan het task force
proces om tot één CNV te komen.
Dat bleek geen haalbare kaart.
Mijn tweede scenario gaat nu wel
slagen: fusie met een gelijkge-
stemde bond. Met de fusie met
CNV Onderwijs leggen we de basis
voor de toekomst van de christe-
lijke vakbeweging. Ik ben trots op
deze vakbondsvernieuwing die in
jaren niet is vertoond. Verder heb
ik altijd geprobeerd contact met
de leden te houden. Dat inspireert
mij. In gesprekken met leden ben
ik altijd open en kwetsbaar ge-
weest, ik ben geen voorzitter die
iets te verbergen heeft.”
Hoe zie je in de nieuwe organisa-
tie een plek voor de senioren?
“Vanuit de landelijke groep wordt
er gebouwd aan de gezamenlijke
belangenbehartiging voor onze
seniorleden onder CNV-vlag. We
moeten nog wel organiseren wat
we CNV-breed onder belangenbe-
hartiging voor senioren verstaan.
Ik heb onze senioren leren ken-
nen als mensen die solidair zijn
met andere generaties. Ze zijn niet
bezig het eigenbelang na te jagen.
Senioren kunnen echter niet zon-
der de middengroepen en jonge-
ren. Andersom geldt hetzelfde.”
In een eerder interview noemde
je jongeren een bron van inspira-
tie. Kun je dat uitleggen?
“Jongeren moet je niet in een vak-
bondsstructuur opsluiten. Dat
werkt niet. Sluit aan bij de wereld
van jonge mensen. Dan kom je er
achter dat ze wel degelijk de vak-
bond waarderen. Kijk maar naar
dat hele project rond de nieuwe
vakbeweging waar CNV Jongeren
een grote bijdrage aan heeft gele-
verd. Daar krijg ik nu energie van.”
Hoe kijk je terug op je voorzitter-
schap?
“Ik heb de tijd van mijn leven ge-
had, dat meen ik oprecht. Ik zie
het ook als een bekroning van mijn
lange carrière bij de christelijke
vakbeweging. Ik heb steeds bena-
drukt dat werknemers in hun ei-
gen kracht moeten staan. Wij zijn
de eerste bond waar leden onder-
handelen over hun eigen CAO. Col-
lega-vakbonden kijken hun ogen
uit dat wij dit doen. En de geslaag-
de fusie met Onderwijs geeft mij
een enorm goed gevoel. Dat dit
gelukt is reken ik mijzelf ook toe.”
Had je geen leiding willen geven
aan die nieuwe vakbond?
“Natuurlijk wel! Aan de andere
kant heb ik altijd ruimte willen ge-
ven aan vernieuwing. Daarom heb
ik al vroeg in het fusieproces be-
sloten te stoppen geen deel uit te
maken van het nieuwe bestuur.
Ook omdat er uitstekende jonge
bestuurders in de wachtkamer zit-
ten. Het is nu tijd voor een nieuwe
generatie. Niets is dodelijker voor
mens en organisatie dat je te lang
op het pluche blijft zitten.”
En nu moet je weer solliciteren?
“Ik ben een positief ingesteld
mens. Je moet je wel moed in-
spreken, omdat je weet hoe de ar-
beidsmarkt in elkaar steekt. Ik wil
dan ook iedereen aanraden een
coach te nemen. Die ziet je kwali-
teiten en competenties. En verder
houd ik mij zelf voor dat het toch
niet bestaat dat je als 54-jarige
niet meer aan de bak komt?”
En wat adviseer je de nieuwe
voorzitter van CNV Connectief,
Helen van den Berg?
“Wees vooral jezelf en handel op
basis van je intuïtie. Zoek een ba-
lans tussen ratio en emotie. Ver-
zamel goede mensen om je heen.
Ik weet zeker dat zij de binnen-
en buitenwereld van de vakbewe-
ging aan elkaar weet te koppelen
en wens haar daarbij veel succes
toe.”
Foto:PimGeerts
VERENIGING
“HET IS NU TIJD VOOR
EEN NIEUWE GENERATIE”
PASPOORT
1987 JURIST CNV PUBLIEKE ZAAK
1992 HOOFD BUREAU DIENSTVERLENING
1997 LID BESTUUR (PENNINGMEESTER, VICE-VOORZITTER)
2009 VOORZITTER
MIJNVAKBOND december 2014
3534
20. Aan het einde van je loopbaan een
liber amicorum waaraan wij graag
een bijdrage leveren!
Bij een afscheid gaan herinnerin-
gen terug, komen ervaringen en
belevingen boven. Ze kunnen ook
dienstbaar zijn aan een verdere
vormgeving van je (arbeidzame)
toekomst, iets wat we jou van har-
te gunnen en toewensen.
Je neemt een belangrijke stap,
een stap buiten het CNV en je zou
het na zoveel dienstjaren bijna een
life-event kunnen noemen. Wij
hebben jou ervaren als een voor-
zitter van CNV Publieke Zaak die
deze stap zette in de context van
de door jou beoogde en wellicht
voor jou en jullie ook noodzake-
lijke fusie om tot een afsluiting te
komen die je de gelegenheid geeft
met opgeheven hoofd en veel trots
terug te kunnen kijken.
Met hart en ziel, met verstand en
met emotie, maar altijd met het
doel voor ogen, liet je je de afge-
lopen periode kennen als voor-
vechter van de fusie. Optimisme,
prestatiedrang, collegialiteit, ver-
trouwen en doelgerichtheid zijn
dan ook eigenschappen die we jou
toedichten. Die we ervaren heb-
ben. Je gaf je collega's veel ruimte
en liet je altijd informeren over de
voortgang en de potentiële obsta-
kels die opgepakt moesten worden
en ging daar dan op je eigen wijze
vol in. Je eigen manier van je ver-
eniging met je meekrijgen zal ons
ook blij blijven; met veel bevlogen-
heid, overtuigingskracht, improvi-
satie en op basis van een jarenlang
BEVLOGENHEID & OVERTUIGINGSKRACHT
opgebouwde band met leden die je
allemaal bij naam kende. Ook hier
geldt dat het resultaat telt. En dat
resultaat heet nu CNV Connectief
waar jij heel bewust voor gekozen
hebt geen deel van uit te willen
maken. Ruimte maken voor een
jongere garde en een carrièrestap
buiten de vakbond waren daarin
leidend en dwongen veel respect
af. Vanuit dat respect wensen wij
je alle goeds toe, persoonlijk en in
je zoektocht naar die nieuwe ar-
beidshorizon die vast komt opda-
gen.
Eric, veel dank, het ga je goed!
(voorheen) DB CNV Onderwijs
Helen v.d.Berg
Joany Krijt
Cees Kuiper
Pieter Oudenaarden kent Eric inmiddels al 18 jaar.
De laatste zes jaar heeft hij als collega in het bestuur
met hem samengewerkt. Aan hem enkele eenvoudi-
ge vragen om Eric nog beter te leren kennen.
WANNEER WORDT ERIC BOOS?
Eric wordt niet snel boos. Hij is een vriendelijke man die
graag goede contacten heeft met de mensen om hem
heen. Eric is van 'samen', de 'wij-samenleving', 'inclu-
sief denken en niet exclusief', vooral voor en niet vooral
tegen. Hij wordt boos en voelt zich persoonlijk geraakt
als tegen die principes wordt ingegaan.
WAAR WORDT ERIC BLIJ VAN?
Contact met mensen. Eric is een zeer sociale man die
makkelijk contact maakt met allerlei soorten mensen.
Hij is in staat om mensen zich gewaardeerd te laten voe-
len. Te laten voelen dat ze erbij horen en eigenlijk on-
misbaar zijn voor het resultaat van de vereniging en de
werkorganisatie.
WAT WAS EEN LEUK MOMENT MET ERIC?
Middag karten in Delft (zie foto van Eric in karttenue
op p. 39). Typisch Eric. Ik zat er behoorlijk door aan het
eind van een intensieve periode. Hij trekt je daar dan uit:
'kom we gaan eens gek doen!'. Eric bleek er overigens
opvallend goed in te zijn. Met rokende banden 'haaks'
de hoek om.
WAT WAS EEN DROEVIG MOMENT MET ERIC?
Het droevigste moment was die dag dat een verwarde
ex-collega één van haar kinderen heeft gedood in de
achtertuin aan de Carnegielaan. Eric was toen samen
met Patrick aanwezig in het gebouw. Hij heeft nog een
tijd met deze ex-collega zitten praten in afwachting van
de politie.
WAT IS EEN STERK PUNT VAN ERIC?
Vragen stellen. Hij begint dan zeer bescheiden met
de vraag: vind je het goed als ik een paar vragen
stel? Vervolgens onderga je dan een vragenvuur.
Ik zou toekomstige collega’s willen meegeven: zeg
geen ’nee’ op zo’n vraag. Je notitie, standpunt, wordt
er altijd beter van.
TOT SLOT WAT WIL JE ERIC MEEGEVEN?
Ik zou zeggen: Eric, maak zonder schroom gebruik
van je bescheidenheid en vriendelijkheid!
Houd gepaste afstand tot ’gorilla’s op de apenrots’
en blijf vooral vertrouwen op ’die kaboutertjes die in
je nek gaan kriebelen’ als je politiek gedrag dan wel
gedoe vermoedt.
Eric, het ga je goed!
ERIC IN ZES VRAGEN
3736
21. Eric aan het hoofd van Bureau Dienstverlening CFO
aan de Zeekant (boulevard Scheveningen) in 1992.
Tijdens de Algemene Vergadering in Nijkerk, geflankeerd door
collega-bestuursleden Patrick Fey en Pieter Oudenaarden
Medewerkers gemotiveerd toespreken tijdens kick-off
van de nieuwe organisatie
Internationaal: Op het congres van CGFD in Brussel maakt Eric als vice-president van de Europese Confederatie
van Onafhankelijke Vakbonden (CESI) kennis met president Romain Wolf (rechts).
Een CNV-lid blij maken met € 100,= voor eean zomeractiviteit in de zorg
38
22. ERIC IN
BEELD
Eric’s favoriete plek: met en tussen de leden (actie voor de Sociale Werkvoorziening in
2014 op Het Plein in Den Haag)
Tussen alle ex-voorzitters van de CFO: v.l.n.r. Loek Poell, Ton de Jong, Sander Brugman en Lammert Post
Eric helemaal ingepakt voor een spannende kartrace
