2. oong unang panahon , may isang
pamayanan na matatagpuan sa pagitan
ng dalawang bundok. Simple at masaya
nilang ipinagdiriwang ang bawat oras
na lumipas. Nakagawian na nilang
gawin ang mangaso, mangisda,
magtanim, magluto, magsibak ng
kahoy at maglinis ng pamayanan. Dito
umiikot ang kaninalang buhay.
3. sang araw, habang abala ang lahat ay
may biglang nagsisigaw na tila wala ng
bukas. Lahat sila'y nagulantang ; kanilang
pinaikutan ang isang Ginang na malapit na
palang manganak. Sa kanilang pamayanan
ang panganganak ay sariling sikap lamang.
Kaya naman, idinala ang Ginang sa isang
komportableng lugar at doon hinayaang
manganak. Bawat batang isinilang ay
inaabangan ng lahat. Sila'y sabik sa unang
pag-iyak ng bata. Halos ilang oras na rin ang
nakalipas ngunit wala padin silang naririnig
na iyak.
4. agtataka ang lahat kaya't may tatlong
babaeng naglakas loob na silipin ang Ginang.
Nagulat sila dahil karga na pala ng Ginang
ang sanggol.Sanggol na singlikot ng uod
ngunit hindi man lang umiyak. Naging
palaisipan sa lahat ang kondisyon ng
sanggol. Simula din nito'y naging atraksyon
na nila ito. Halos kanilang dalawin araw-
araw upang makgibalita kung ano ang lagay
nito.
5. a paglipas ng panahon ang batang
naging atraksyon ay unti-unting
nakapaglakad at kung saan-saan na
nakakaikot sa loob ng pamayanan. Ngunit
may isa pading problema sa kanya, ito'y
ang hindi pagsasalita kahit anumang tunog.
Ang mga magulang niya kasama ang lahat
ng tao ay takang-taka sa kung anong
kondisyon mayroon siya. Wala silang
magawa dahil ang tanging mga
nakasanayang gawain lang naman ang
kanilang alam.
6. a kalaliman ng gabi, ang buong
pamayanan ay mahimbing na natutulog.
Walang anumang liwanag na nakikita.
Punung-puno ng katahimikan ng biglang
may mga grupo ng mababangis na hayop
ang napadpad sa loob ng pamayanan. Ang
lahat ay nabulabog at hindi alam ang
gagawin. Lahat ng kalalakihan ay
pinrotektahan ang kanilang pamilya.Hindi
maitatanggi ang lubos nilang takot lalo sa
pamilya ng batang atraksyon.
7. inimulang puksain ang mga hayop, lalong
naging mabagsik ang mga ito. Biglang
sumugod ang isang baboy ramo sa Ginang
kung saan hawak niya ang kanyang anak.
Napahiga siya. Napatapon na tila basura
ang kanyang anak. Hanggang sa sila'y may
narinig na isang malakas na tinig na "
A,A,A,a,a,a". Ang lahat ay napahinto,
maging ang mga mababangis na hayop ay
nakuha ang atensyon.
8. alang tigil sa pagsasalita ang bata na
ang tanging lumalabas ay
"A,A,A,a,a,a". Nagulat ang lahat
ngunit bingyang pansin muna nila ang
pagtataboy sa mga hayop. Matapos
ang kaguluhan ay napatigil nadin ang
bata at kanyang hinagkan ang mahal
na ina.
9. inabukasan, matapos ang pangyayari
ay naging normal ang lahat maliban sa
kanilang pag-aantay sa paglabas ng bata.
Kanilang ikinatuwa ng nakita nila ito at
walang humpay na binibigkas ang tunog na
"A,A,A,a,a,a" . Ang bata ay makulit at hindi
mapakali. Hanggang kanila itong
binansagang si "A“."A" na ang naging tawag
ng karamihan sa kanya dahil ito lang ang
kaya niyang bigkasing tunog sa murang
edad.
10. sang nakakatuwang bagay na si A ay
itinuring ng bawat isa na ispesyal bagkus ng
kanyang kalagayan.Sinanay si A sa mga
nakagawiang gawain ng pamayanan magmula
sa pangangaso,pagtatanim,pagsibak ng kahoy
at iba pa. Sa lahat ng gawain ay may
napapansin silang kakaiba dahil gumuguhit
siya ng tatak matapos ang isang gawain. Ang
kanyang tatak ay pagdikit ng dulo ng
dalawang patabinging linya sa taas sabay
guguhit ng linyang pahiga sa gitna nito.
11. uli niyang bibigkasin ang tunog na "A".
Ang lahat ay natutuwa sa ginagawa ni
A. Halos mapuno na ng simbolong A
ang kanilang pamayanan.
a pagiging ispesyal ni A ay naging
simbolo ito ng kanilang pamayanan. Si
A ang nagbigay sa kanila ng daan sa
kung paano nila maiguguhit ang
kanilang simbulo.
12. alang sinuman sa pamayanan ang may
alam sumulat. Basta ang kanilang alam
ay sulatin ang kanilang simbulong "A"
at bigkasin ang tunog nitong "A".
Naging tanyag ang kanilang simbolo na
umabot pa sa kabilang pamayanan.