1. Projekt
Objektivat :
a)Te krahsoje kulturat e dy qyteterimeve.
b)Te shqyrtoje kulturat e q.Grek dhe atij
Romak.
c) Ese qe te perfshije ne te dy qyteterimet.
Materiali I marre nga:Interneti,etj.
Koha e prezantimit: 45’
Tema:

2. Ditet e sotme
Punoi: Pranoi:
GREQIA:
Periudha e Greqisë lashtë i referohet periudhë të historisë greke të qëndrueshme nga 1100 BC
dhe pushtimit Dorian, me 146 para Krishtit dhe pushtimit romak te Greqisë pas Betejes se
Korintit. Ajo konsiderohet në përgjithësi kultura e cili siguroi themelet e qytetërimit perëndimor
dhe kulturave të formuar në të gjithë Azia Jugperëndimore dhe Afrikën e Veriut. Kultura greke
kishte një ndikim të fuqishëm në Perandorisë romake, i cili kreu një version të tij në shumë pjesë
të rajonit të Mesdheut dhe Evropës. Qytetërimi i grekëve të lashtë ka qenë jashtëzakonisht me
ndikim mbi gjuhën, politikës, sistemet arsimore, filozofi, shkencë, dhe artit, duke frymëzuar
Moshen e Artë Islame dhe Rilindjen evropiane perëndimore, dhe përsëri e rilindur gjatë të viteve
te ndryshme neo-klasike qe ringjalljet në shekullin 18 dhe 19 ne Evrope dhe Amerike.
Disa historianë moren daten e parë të Lojrave Olimpike të regjistruar në 776 pes, si fillim të
periudhës së lashtë greke. Fundi i periudhës së
lashtë grek është marre tradicionalisht si vdekja
e Aleksandrit të Madh në 323 pes, i cili
ishte parë për të filluar periudhën Helenistike.
Megjithatë, Greqia e lashtë është marrë shpesh
të përfshijë periudhën e ardhshme, deri në
pushtimin romak prej 146 pes. Disa shkrimtarë
trajtojnë qytetërimit të lashtë grek si vazhdimësi deri ardhjen e krishterimit në shekullin e 3.

3. Greqia e lashtë ishte një zonë e madhe ku popullsia fliste gjuhen greke. Ajo ishte shumë më e
madhe se Greqia qe ne e njohim sot. Në shekullin e 8 pes grekët mësuan se si të lexojne dhe
shkruajne. Ata mësuan per alfabetin nga nje popull tjetër i lashte, Foenikiansit. Greqia nuk ishte
një vend, por e perbere nga shumë vende të quajtur shtete - qytete. Numri i grekëve u rrit shpejt
dhe ata nuk mund të prodhonin ushqim të mjaftueshëm për të gjithë njerëzit. Kur kjo ndodhte,
një qytet do të dërgojë njerëzit jashtë për të filluar një qytet të ri. Për shkak se terreni është i
ashpër, udhëtimi më i madh behej nga deti. Për këtë arsye, shumë qytete të reja janë themeluar
përgjatë bregdetit. Qytetet e parë të reja kanë nisur në Anadoll dhe më pas në detin e Zi, në
Qipro, në Italinë e Jugut dhe në Sicili, nga deti në atë që sot është Libia. Ata madje filloi një
qytet, Naucratis, në lumin Nil në Egjipt. Qytetet e sot, Syracuse, Napoli, Marsejë, dhe Stamboll
filloi si qytetet greke Syracusa, Neapolis, Massilia dhe Bizantit.
Nga shekullit të VI disa qytete u bë shumë më e rëndësishme se sa të tjerët. Ata ishin Korinti,
Thebes, Sparta, dhe Athina. Ushtarë Spartan ishin shumë të mirë. Ata mundën njerëzit që
banonin pranë tyre dhe ata njerëz u desh të punonin token per Spartanet. Këta njerëz te quajtur
helots duhej dhënë nje pjesë te ushqimit qe ata u rritnin Spartaneve dhe kështu Spartanet nuk
kishin nevoje te punonin. Në vend të kësaj, ata mësuan se si të beheshin ushtarët më të mirë.
Nuk ishin shumë Spartan, por kishte shumë helots. Çfarë ndodh nëse helotset
rebeloj?mendonin, Spartanet. Ata ishin të frikësuar për këtë gje. Për të ndaluar helotset te mos
rebelojne ata nganjëherë benin gjëra të këqija kunder tyre. Spartanet deshironin helotset te
kenë frikë prej tyre, në mënyrë që ata mos te luftojne që të jene të lirë. Spartans kishte dy
mbretërit që i çuan ata në luftëra. Ata ishin të drejtuar edhe nga një grup i njerëzve ne moshe te
vjeter të quajtur Gerousia.
Athinë u bë një demokraci në 510 para Krishtit. Erdhën në një vend në qendër të qytetit per të
vendosur se çfarë duhet të bëjë. Ishte vendi i parë në botë ku njerëzit vendosnin se çfarë duhet
të bëhej me vendin e tyre. Ata do të diskutojne dhe pastaj do votojnë. Por, gratë nuk kanë
votuar. Ata nuk kishine helots si Sparta, por ata kishin skllevër. Këta ishin skllevër në pronësi të
zotit të tyre dhe mund ti shiteshin dikujt tjetër. Robërit e Athinës ishin më pak të lirë se helots
spartan por athinasit nuk kishin frikë nga robërit e tyre. Çdo vit, ata zgjedhnin 8 gjeneralët që i
drejtonin ata në luftë. Në vitin 499 pes, qytetet greke në Anadoll rebeluan. Ata nuk deshironin qe
Persia te dominonte mbi ta. Athinë dërgoi 20 anije për të luftuar Persianët në det. Grekët në

4. Anadoll ishin mposhtur. Mbreti Persian, Dari vendosur të ndëshkojë Athinën. Ai dërgoi ushtarë
dhe anije për të luftuar Athinën. Athina kërkoi ndihmë nga Sparta. Sparta deshironte për të
ndihmuar, por nuk munde. Athina dërgoi ushtarët e saj kundër ushtarëve persian dhe në
betejën e Maratonës (në 490 pes) ata mposhtën Persianët. Pastaj erdhi ne ndihmë Sparta.
Ephialtes dhe Anopaia: Për fat të keq për Leonidan, pas disa ditësh, një tradhtar i quajtur
Ephialtes udhëheqi Persianët pererreth të kalojë prapa ushtrisë greke. Emri i rrugë Ephialtes
pasi të kalojë në Thermopylae (që do të thotë porta e nxehtë) është Anopaea (ose Anopaia);
vendndodhjen e saj e saktë është debatuar. Leonida i dërgoi larg shumicen e trupave të
grumbulluar. Grekët luftonin te përjetshmit: Në ditën e tretë,Leonid udhëheqte 300 Spartan
hoplite (trupat elite të zgjedhur, sepse ata kishin femijet e tyre në shtëpi) plus aleatet Thespians
dhe Thebans kundër Kserkses dhe ushtrise se tij 100.000 te përjetshmët. Spartanet me forcen
e tyre e luftoi këtë fuqi te pandalshme te persis deri në vdekjen e tyre në mënyrë që të bllokojë
ate dhe të kalojë kohë e mjaftueshme për të mbajtur Kserksesit dhe ushtrin e tij te angazhuar
nga lufta me Spartanet gjersa pjesa tjetër e ushtrisë greke te kete ikur.
Pas Thermopylae (porta e nxehte) shumë Greke kerkuan për të shkuar në jug të Peloponezit.
Për shkak të detit rruga per ne Peloponez ishte shumë e ngushtë. Shumë qe kërkonin për të
luftuar Persianët ku ishte shumë ngushtë, nga qyteti i Korintit. Athina ishte në veri të Korinthit
dhe ajo kishte shumë anije.Udhëheqësi i Athines Themistocles kërkonte për ti luftuar Persianët
nga ishullin Salamis. Kseksesi vendosi të dërgonte flotën e tij kundër flotës greke para se anijet
greke të shkonin për në Peloponez por flota greke mundi Persianët. Kserksei pastaj shkoi në
shtëpi me shumë ushtarë të tij, por një ushtri persiane qëndroi në Greqi. Kjo ushtri u mundë në
betejën e Plateas në 479 para Krishtit. Pasi u mposhtën Persianët në Platea, Spartanet bëne
shumë pak per te ndihmuar. Megjithatë Persia dërgoi anijet e tyre përtej detit për të ndihmuar
në qytetet greke në Anadoll luftën për lirinë e tyre. Athina kërkoi qyteteve greke në ishujt e
Egjeut dhe në Anadoll ti bashkohen asaj. Këto qytete dakord sepse ata kishin frikë nga Persia.
Këto qytete formuan Lidhjen Delian dhe Athina ishte lideri i tyre. Shumë prej qyteteve duhej të
paguajnë para Athinës. Athina i përdori paratë për ndërtimin e anijeve te shumta. Sparta ishte
ende e fortë në tokë, por Athina ishte e fortë në det. Disa herë ka pasur luftë midis Athinës dhe
Spartes. Atëherë Athina vendosi të dërgojë anijet e shumëta në Sicili për te luftuar kundër
qytetit te Syracuses. Sparta dërgoi ndihmë në Sirakuzë, dhe Athina u mundë. Asnjë nga anijet e
Athinës nuk kthye. Tani Sparta vendosi për të ndërtuar anije për të luftuar Athinën. Ajo mori një

5. kohë të gjatë për Sparten për shkaktuar humbje Athinës, por më pas, në betejën e Aegospotami
Spartanet shkatërruar nje numer të madhe të anijeve të Athinës. Athinasit përdoren një lloj
anijeve të avancuar te njohur vetëm si triremes. Këto anije betejë ishin shumë të përparuara
dhe të pajisura me sisteme të sofistikuara luftarake, dhe u sollën nga një ushtri e shumë
njerëzve (buff man). Në frontin e triremë ishte një dash i madhe prej bronzi. Triremë do të ngule
veten në një barkë armiku shumë shpejt, duke shkaktuar nje vrime te madhe. Kjo ishte mënyra
më efektive për triremë të shkatërrojë anije të tjera. Ndonjëherë, ushtarët (e quajtur hoplites)
mbi triremë do të hypin mbi të anije dhe ta mbajne atë për vete. Për shumicën e historisë greke,
arsimi ishte privat, përveç në Sparte. Gjatë periudhës Helenistike, disa qytet-shteteve të
themeluan shkolla publike. Vetëm familjet e pasur mund të përballojë një mësues. Djemet
mësuan se si të lexojnë, shkruajnë. Ata gjithashtu mësuan të këndojnë dhe te luajnë një
instrument muzikor dhe u trajnuan si atletë për shërbimin ushtarak. Ata nuk studionin për një
punë, por për tu bërë një qytetar i efektshme. Vajzat mësonin të lexojnë, shkruajnë dhe nj
aritmetikë te thjeshtë kështu që ato mund të drejtojnë familje. Mashkujte shkoin në shkollë në
moshën e shtatë, apo shkuan në kazermë, në qoftë se ata banonin në Sparta. Tre llojet e
mësimeve ishin: grammatistes për aritmetikën, kitharistes për muzikë dhe valle, dhe
Paedotribae për sportet.
Fëmijëve nga familjet e pasura të ndjekur mësimet privat shkollë janë marrë kujdes nga një
pedagog. Klasët u mbajtën në shtëpitë e mësuesve private përfshirë lexim, shkrim, matematikë,
kënduar, dhe duke luajtur lirë dhe flaut. Kur djali u bë 12 vjeç te shkollimit filluan të përfshijë
sportin si mundje, vrapim, dhe hedhja e shtizës dhe të diskut. Në Athinë disa të rinj të vjetër
ndoqen akademinë për disiplinat si kultura, shkencat, muzika dhe artet. Përfundonin shkollimin
në moshën 18 vjeçare, e ndjekur nga trajnimi ushtarak në ushtri zakonisht për një ose dy vjet.
Në kulmin e saj ekonomik, në shekujt 4 dhe 5 pes, Greqia e lashtë ishte ekonomia më të
përparuara në botë. Sipas disa historianëve ekonomik, kjo ishte një nga ekonomitë më të
përparuara preindustrial. Kjo është demonstruar nga paga mesatare ditore e punëtorëve greke
e cila ishte, në aspektin e grurit, rreth 12 kg. Kjo ishte më shumë se 3 herë paga mesatare
ditore e një punëtori të egjiptit gjatë periudhës romake, rreth 3,75 kg. Filozofia e lashtë greke u
përqendrua në rolin e arsyes dhe hetimit. Në shumë mënyra, ajo kishte një ndikim të
rëndësishëm në filozofinë moderne, si edhe shkenca moderne. Shoqëria e lashte greke vendosi
theks të konsiderueshëm mbi letërsinë. Shumë autorë e konsiderojnë se tradia letrare

6. perëndimore ka filluar me poemat epike Iliada dhe Odisea, që mbeten gjigandet e kanunit
letrare për pamje e tyre aftë dhe të gjalla të luftës dhe paqes, nderit dhe turpit, dashuris dhe
urrejtjes. Dukshëm mes poetëve më vonë greke ishte Sappho, i cili definohet në shumë mënyra,
poezin lirike si një zhanër. Matematika e Greqis se lashtë ka kontribuar ne shumë zhvillime të
rëndësishme në fushën e matematikës, duke përfshirë rregullat themelore të gjeometrisë, ideja
formale e provave matematikore, dhe zbulimet në teori numër, analizë matematike, të zbatuara
në matematikë dhe iu afrua afër krijimit te kalkulusit integral. Zbulimet e disa Matematikanëve
grekë, duke përfshirë Pitagoren, Euklidin, Arkimedin edhe sote përdoren në mësimin e
matematikës.
Grekët zhvilluan astronomin, që ata e trajtonin si një degë e matematikës, në një nivel shumë të
sofistikuara. Modelet tre-dimensionale gjeometrike te para për të shpjeguar lëvizjen e dukshme
te planeteve janë zhvilluar në shekullin e 4 pes nga Eudoxus e Cnidus dhe Callippus e Cyzicus.
Heraclides Ponticus propozoi që Toka rrotullohet rreth boshtit të saj. Në shekullin e 3 pes
Aristarkun Samos ishte i pari për të sugjeruar një sistemi heliocentrik, edhe pse vetëm
përshkrimi fragmentar i idesë së tij do të mbijetojë. Eratosthenes, duke përdorur kënde të krijuar
nga hijet në rajonet e ndara gjerësisht, ka llogaritur perimetrin e Tokës me saktësinë e madhe.
Ne shekullin e 2 pes Hipparchus e Nikea bërë një numër të kontributeve, duke përfshire
hartimin e katalogut te yjeve i parë në të cilën ai propozoi sistemin modern të madhësive të
dukshme.
Makina e quajtur Antikythera, ishte një pajisje për llogaritjen e lëvizjeve të planeteve, dhe daton
nga viti 80 pes, dhe ishte paraardhësi i parë i kompjuterit astronomike. Ai u zbulua në një anije
te lashtë nen uje jashtë ishullit grek të Antikythera, ne mes Kythera dhe Kretës. Pajisja u bë i
njohur për përdorimin e saj të një ingranazhi(gear) diferencial, qe besonin më parë të ketë qenë
shpikur në shekullin e 16, dhe miniaturization dhe kompleksitetin e pjesëve të saj, të
krahasueshme me një orë e bërë në shekullin e 18-të. Mekanizmi origjinal është shfaqur në
mbledhjen e Bronzit te Muzeut Arkeologjik Kombëtar të Athinës, i shoqëruar nga një kopje.
Grekët e lashtë gjithashtu bëri zbulime të rëndësishme në fushën e mjekësisë. Hipokrati ishte
një mjek i periudhës klasike, dhe është konsideruar si një nga figurat më të shquara në historinë
e mjekësisë. Ai njihet si babai i mjekësisë në njohjen e kontributin e tij të qëndrueshme në këtë

7. fushë si themelues i shkollës së mjekësisë Hipokrati. Kjo shkollë intelektualesh revolucioni
mjekësin në Greqinë e lashtë, duke krijuar atë si një disiplinë te veçantë nga fushat e tjera.
Arti i Greqisë se lashtë ka ushtruar një ndikim të madh në kulturën e shumë vendeve qe nga
kohët e lashta deri ne ditet e sotme, veçanërisht në fushën e skulpturës dhe arkitekturës. Në
Perëndim, arti i Perandorisë Romake u rrjedhi kryesisht nga modelet greke. Në Lindje,
pushtimet e Aleksandrit të Madh filluan disa shkëmbime midis arkitektures greke, Azisë
Qendrore dhe kultura indiane, duke rezultuar në artin greko- budist. Pas Rilindjes në Evropë,
estetike humaniste dhe standardeve të larta teknike të artit grek frymëzuan brezat e artistëve
Evropian. Në shekullin e 19-të, traditën klasike që rrjedhin nga Greqia mbizotëruan artin e botës
perëndimore. Mitologji greke përbëhet nga tregime që i përkasin grekët e lashtë në lidhje me
perënditë e tyre dhe heronj, natyrën e botës dhe origjinën dhe rëndësinë e praktikat e tyre
fetare. Zotat kryesore greke ishin dymbëdhjetë Olympianet, Zeus, gruaja e tij, Hera, Poseidoni,
Ares, Hermes, Hephaestus, Afrodite, Athena, Apollo, Artemis, Demeter, dhe Hades. Hyjnive të
tjera të rëndësishme të përfshira Hebe, Helios, Dionysus, Persephone dhe Heracles.
Roma:
Perandoria Romake (latinisht: Imperium Romanum) ishte perandoria e ngritur dhe e
qeverisur nga qyteti i Romës gjatë qindvjeçarëve 6 p.e.r. dhe 5-6 e.r.
Dy datat që shënojnë fillimin dhe fundin e perandorisë romake janë viti 27 p.e.r., fillimi
i vitit të principatës së Oktavianit, me marrjen e titullit "August", dhe 395 e.r., kur me
vdekjen e Teodosit perandoria u nda përfundimisht mes në pjesën perëndimore (pars
occidentalis) dhe atë lindore (orientalis).
Shtysa e perandorisë romake ishte "Senati dhe Populli i Kuiritëve Romakë" (Senatus
Populusque Quiritium Romanorum) shkurt, "S.P.Q.R."
Nga koha e Augustusit gjer ne Rënien e Perandorisë Perëndimore, Roma
zotëronte Evroazinë Perëndimore dhe Afrikën e Veriut dhe përbënte shumicën e
popullsisë së rajonit. Zgjerimi i Perandorisë Romake nisi shumë më parë se shteti
Romak të kthehej në një perandori dhe arriti kulmin e saj nën Perandorin Trajan me
pushtimin e Dacisë në vitin 106. Në këtë kulm sipërfaqja e zotëruar nga Perandoria
Romake përfshinte rreth 5 900 000 km² .

8. Tregtia, artet dhe kultura arritën lulëzimin e parë të lartë të tyre gjatë kohës së
Perandorisë romake dhe në zonat e qeverisura nga ajo, poashtu cilësia dhe niveli i
popullsisë së asaj kohe do të duhej të riarrihej në Evropë dhe Afrikën e Veriut shekuj
më vonë.
Perandoria Romake ushtronte ndikimin e saj jo vetëm brenda kufinjve të saj, por edhe
përtej tyre. Në gjysmën e saj lindore ky ndikim u përzie me elemente greko-
helene dhe orientaliste. Përkundrazi Perëndimi u latinizua.
Gjuha latine si gjuha e Romës, ishte gjuha zyrtare që përdorej në mbarë Perandorinë
romake. Megjithëkëtë, në perandorinë romake u përdorën dhe u ruajtën edhe gjuhët
vendase. Latinishtja ka qenë me pas në mbarë Evropën me qindra vjet gjuha e të
shkolluarve, sidomos në shkencë, gjer në kohën baroke. Ende në ditet e sotme
latinishtja përdoret dhe rikrijohet në disa degë të shkencës, si p.sh.
në mjekësi dhe biologji. Prej gjuhës latine kanë lindur disa gjuhe moderne romane
Evropiane (Italishtja, Frëngjishtja, Spanjishtja,Portugalishtja dhe Rumanishtja, si
edhe Ladinishtja dhe Retoromanishtja). Shumë fjalë të huazuara gjenden në gjuhët
gjermanike dhe në sllavishten. Edhe gjuha shqipe është ndikuar shumë nga latinishtja
dhe në të gjenden shumë huazime nga latinishtja.
Gjuha latine ka mbetur gjuha meshtare e kishës katolike romake deri në Këshillin e
Dytë Vatikanor.
Fundi i Perandorisë Romake zakonisht është, edhe nëse jo shumë i saktë, 4 shtatori i
vitit 476, kur perandori i fundit i Perandorisë Romake të Perëndimit, Romulus
Augustus u hoq dhe nuk u zëvendësua. Megjithatë, Diokleciani, që u tërhoq në vitin
305, ishte perandori i fundit i një perandorie të pandarë, kryeqyteti i së cilës ishte
Roma. Pas ndarjes së perandorisë në atë të Lindjes dhe të Perëndimit, të dyja pjesët
vazhduan t´a paraqisnin veten si "Perandoria Romake". Perandoria Romake e
Perëndimit u prir dhe ra gjatë qindvjeçarit të 5-të dh 6-të. Perandoria Romake e Lindjes
(e cila përvetësoi më vonë gjuhën greke si gjuhën e saj zyrtare), njihet gjerësisht sot
is Perandoria Bizantine, i ruajti traditat ligjore dhe kulturore greko-romake së bashku
me elementet helenike dhe ortodokse të krishteraedhe për një mijëvjeçar tjetër, gjer në
rënien e saj në duart e Perandorisë Osmane në vitin 1453.
Vlen të përmendet se, ndikimi në kulturë, ligj, teknologji, arte, gjuhë, fe, qeverisje,
ushtri, dhe arkitekturën e qytetërimeve që pasuan vazhdon ende sot. Sistemi qeveritar i
Perandorisë Romake ka ndikuar shumë në sistemin shtetëror Evropian para së gjithash
në drejtësi dheligjshmëri

9. Ese:Perfytyrimi i se keqes sipas popujve
dhe besimeve fetare
Ne mitologjine antike Greke dhe Romake
Greket e lashte lidhnin gjithcka me perendite dhe me krijesat e mbinatyrshme.
Perendite nuk mund te konsideroheshin positive ose negative. Veprat e tyre varionin ne
kete aspekt. Vete Zeusi, ati i perendive, kishte kryer nje numer te madh veprash te
shemtuara. Megjithate ekzistojne shume krijesa te liga te mbinatyrshme ne mitologjine
greke.
Gjithe keto krijesa te japin ide mbi menyren se si e shihnin greket te ligen. Prania e
figures se gjarperit eshte mbizoteruese. Paraqitja me shume krere gjithashtu linte nje
imazh negativ tek ta. Nuk eshte e vertete se greket shihnin te shemtuaren si te ligen.
Krishterimi dhe Islami kane figure te perbashket mbi te keqen. Ky do te ishte Djalli.
Perfytyrimi i djallit eshte i ndryshem, megjithate disa tipare jane te pergjithshme. Djalli
eshte nje krijese me pamje te erret, me krahe te medhenj te zinj e me lekure te kuqe.
Ndonjehere perfytyrohet me brire te zinj dhe me fytyre demi. Ndryshimi ne konceptin e
djallin ne islam dhe krishterim qendron ne faktin se djalli trajtohet ne Bibel si nje
kundershtar me forca pothuaj se te parabarta me Zotin, kurse ne islam si nje i
nenshtruar i zotit.
Kurani shpjegon se kur Allahu krijoi njeriun e pare, Adamin, ai urdheroi gjithe engjejt
perreth te peruleshin para tij. Te gjithe u binden, me perjashtim te Shejtanit (Djalli ne
gjuhen e Kuranit) i cili mendonte se Adami ishte krijese inferiore perballe vetes se tij.
Kjo sepse Shejtani ishte krijuar nga zjarri kurse Adami nga balta dhe sipas Shejtanit
zjarri ishte me i cmuar se balta. Allahu i zemeruar e debon Shejtanit nga Parajsa dhe e
dergon ne Ferr, nje vend i flakte i cili u krijua nga Allahu per njerezit e lig. Shejtani
ishte denuar te qendronte perjetesisht ne ferr e te ndeshkonte te keqijte pasi Allahu e

10. kishte detyruar.
Si perfundim, perfytyrimi ne besime dhe kultura te ndryshme eshte i ndryshem po aq
sa dhe i ngjashem. Historia ka mundesuar ndikimin e kulturave ne kultura te tjera pas
pushtimeve dhe lufterave te shumta. Kjo ka sjelle ndryshimin dhe nderthurjen e
perceptimit te kultures, historise dhe mitologjise duke perfshire keshtu imagjinaten per
te ligen.
Qellimi:
Qellimi I temes eshte qe te informoje dhe te
mbaje te informuar cdo njeri te interesuar per
lidjet qe kane qyteterimet e mparshme me ditet e
sotme…
<<Fund>>